SOBOTA, Dzień powszedni
albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę
albo wspomnienie św. Januarego, biskupa i męczennika

EWANGELIA - Łk 8, 4-15 (Przypowieść o siewcy)

Gdy zebrał się wielki tłum i z miast przychodzili do Jezusa, rzekł w przypowieści: «Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».
Przy tych słowach wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha».
Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść.
On rzekł: «Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa
i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu.
W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość».

MEDYTACJA

Jeżeli chcemy zasiać ziarno tak, aby wydało plon, należy odpowiednio przygotować glebę. Bóg też przygotował glebę na ziarno swojego Słowa. Stworzył nas
i nasze serce. To gleba na Jego Słowo. Wystarczy, że zatroszczymy się o jakość tej gleby...

Przygotowana gleba przyjmuje nasiona. Jezus jest hojnym siewcą. Pragnie, byśmy zatroszczyli się o Słowo, które On rzuca w nasze serce. Warto zatroszczyć się o glebę, ale i o ziarno Słowa rzucone w glebę...

Może zdarzyć się, że nie uda się nam zatroszczyć jednakowo o wszystkie ziarna. Pojawiają się przeszkody: lenistwo, egoizm, przyzwyczajenie i grzech. Wtedy gleba naszego serca może być kamienista albo pełna cierni. Mimo wszystko Jezus nadal będzie hojnym siewcą...

Symbol ziarna może mówić nie tylko o słowie Bożym, lecz również o człowieku. Zaproszeni jesteśmy, by zamieszkać w Sercu Jezusa, które jest żyzną glebą wydającą stokrotny plon...

Będąc wsiani jak ziarenko, czyli będąc mali, cisi i pokorni, w glebę Serca Jezusa, zakorzeniamy się w Bogu, wzrastamy duchowo i przynosimy owoce chrześcijańskiego życia. To najszybsza droga naszego rozwoju wewnętrznego...

Szlachetność, dobroć i wytrwałość są cechami ludzi, których oznacza „ziarno w żyznej ziemi”. Słowo Boże nie trafia do ludzi, którzy nie chcą być szlachetni, dobrzy i wytrwali. Jeśli chcemy „wydać plon stokrotny”, to musimy zdecydować się na rozwijanie w sobie tych cech...

Wiara w Słowo Boże nie jest tylko sprawą łaski, ale także naszego ukierunkowania, czyli naszej woli...

Często nie mamy woli, a twierdzimy, że nie mamy łaski wiary. To nie tak. Łaska Boża buduje na naturze, a szlachetność, dobroć i wytrwałość są cechami naturalnymi człowieka...

Bywamy różną glebą. Czasami wydajemy plon bardzo duży, a innym razem średni, mały lub żaden. Jednak Bóg, Siewca, ciągle na nowo wychodzi siać. Nie zniechęca się tym, że tak różnie wydajemy plon. Sypiąc ziarno, ma nadzieję, że coś z nas będzie. Oby było...

Jezu, proszę o otwartość na Twoje słowo, o wytrwałość w trosce o Słowo Boże, by mogło ono mnie zmieniać ku pełniejszemu życiu... Proszę o łaskę rozmiłowania w Słowie i odpowiadanie na Słowo w każdej sytuacji...