PONIEDZIAŁEK, Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika

EWANGELIA - J 12, 24-26 (Ziarno, które obumrze, przynosi plon obfity)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.
A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec.

MEDYTACJA

Wszystko, co mamy, kim jesteśmy, co przeżywamy, jest możliwe dzięki temu, że żyjemy. Nasze życie jest darem...

Każdego dnia, każdej godziny, minuty i sekundy, tracimy swoje życie. To, co się wydarzyło, już nie wróci i nawet nasze największe starania nie są w stanie zatrzymać upływającego czasu...

Jezus swoim przykładem pokazał, że życie utracone z powodu miłości, przynosi plon obfity. Nasze życie może nabrać sensu, jeśli będzie wykorzystane, aby kochać. Nie chodzi tu o wzniosłe deklaracje i spektakularne gesty, ale zwykłe sprawy...

Spełnianie obowiązków zawodowych, troska o najbliższych i podejmowane z miłości, są traceniem życia na kochanie. Może czasem chodzi o to, żeby robić to samo, ale znaleźć do tego nową, bardziej przekonującą motywację...

Bóg jest obecny nie tylko w tym, co jest dobrem i miłością, ale także w cierpieniu. Skoro: „gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa”, to służąc Chrystusowi będziemy doświadczać także cierpienia. Doświadczymy go, bo jest konieczne dla oczyszczenia naszej miłości...

Cierpienie jest nie tylko oczyszczeniem z egoizmu, lecz także przejawem bycia z Bogiem, więzi z Nim, Komunii świętej... Nie traktujmy więc cierpienia jak przekleństwo. Ono nie jest naszym ostatecznym przeznaczeniem, ale jest potrzebne i może być owocne, jeśli tylko chcemy...

Obumieranie kosztuje, szczególnie, gdy zmagamy się ze złymi nawykami, grzechami, toksycznymi ludźmi i relacjami. Warto jednak nie poddawać się, podjąć wyzwanie życia, aby żyć w pełni i owocować w sposób podobający się Bogu...

Ofiara nie jest pojęciem abstrakcyjnym, lecz bywa niepojętym. Hojność oznacza odebranie czegoś sobie i ma być na miarę naszego nieprzymuszonego serca. To nie jest łatwe i oczywiste...

Wobec bliźnich nie szafujmy tak łatwo wyrokami skąpstwa i konsumpcjonizmu. Może częściej za tę łaskę dawania bądźmy wdzięczni...

Boże, naucz mnie żyć pełnią i stawać się Twoim sługą przez tracenie życia na kochanie Ciebie i innych... Proszę o odwagę dzielenia się sobą nawet za cenę osobistych rezygnacji...