PIĄTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 12, 1-8 (Syn Człowieczy jest Panem szabatu)

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.
Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat».
A On im odpowiedział:
«Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?
Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.
Gdybyście zrozumieli, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».

MEDYTACJA

Prawdziwa religia nie gnębi człowieka. Nie odbiera życia, lecz jest jego najgłębszym źródłem. Daje życie w pełni. Religia powinna zabijać w nas złe skłonności, nieuporządkowane przywiązania i kłamstwa, w które uwierzyliśmy...

Jezus pyta: co uczyniliście z religii? Przestała służyć życiu. Tymczasem wszelkie Boże nakazy i zakazy mają nam przynosić korzyść, bo prowadzą do skarbu, którym jest nasze szczęście. Jest nim też pokój serca, który wypływa z życia w jedności z Bogiem...

Nakazy i zakazy pomagają nam trwać przy Bogu, szczególnie w czasie pokus, wątpliwości w wierze i budzenia się namiętności. Chronią nas wtedy przed iluzjami złego...

Prawo powinno służyć człowiekowi, a nie człowiek prawu. Niemal wszyscy z tym się zgadzamy, ale niewielu żyje zgodnie z tą zasadą. Niestety, często ważniejsze są dla nas zasady i prawo, niż człowiek i jego dobro...

„Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”... Te słowa oznaczają, że dla Boga najważniejszy jest człowiek. Gdyby powiedział, że woli ofiary niż miłosierdzie, to oznaczałoby, że stawia siebie ponad człowieka...

Jezus wskazuje, że nie chodzi tylko o cierpienie i ofiarę, wynikającą z przepisów religijnych wprowadzonych przez człowieka, a o miłosierną miłość wobec potrzebujących. Ona powinna być na pierwszym miejscu...

To, co wznosi człowieka do Boga, jest rozum. Zatem wiara szukająca zrozumienia. Nie tylko wielkich dzieł Bożych. Także Jego woli w codziennym życiu.
W duchowości chrześcijańskiej ten proces jest nazywany rozeznaniem...

Istotą rozeznania jest między innymi odkrycie nie tyle litery prawa, co jego ducha. Zgodnie z tym, co napisał święty Paweł: litera zabija, Duch ożywia...

Nie chodzi o rozmywanie i omijanie prawa. Chodzi o odkrycie jego głębi. Ukierunkowanie na chwałę Boga i pożytek człowieka. Albowiem całe prawo sprowadza się do jednego: miłuj Boga i bliźniego. Dlatego nie jest człowiek dla szabatu, ale szabat dla człowieka...

Boże, cieszę się z Twojej bliskości... Ty jesteś miłośnikiem życia i chcesz wypełniać mnie sobą... Oddaję Ci wszystko, co jest teraz we mnie i proszę o serce prawe i wrażliwe na ludzkie potrzeby...