NIEDZIELA, Dwunasta Niedziela zwykła

EWANGELIA - Mt 10, 26-33 (Nie bójcie się ludzi)

Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.
Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.
Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.
Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

MEDYTACJA

Jezus daje uczniom wskazówki, jak mogą sobie radzić w ówczesnym świecie. Wie, że jest im trudno odnaleźć się wśród ludzi, którzy często nie potrafią pogodzić się z odmiennym podejściem do życia. Dlatego zwraca uwagę na wyższość Bożej sprawiedliwości nad ziemską...

Jezus przypomina, że Bóg troszczy się o każde ze swych stworzeń, nawet o ptaki. Pozwala im latać, karmi je i chroni. Pokazuje nam, że jedynie powinniśmy się martwić o naszą więź z Ojcem. O resztę bowiem On zadba...

Wiemy, że Bóg troszczy się o nas i o wszystko zadba, a jednak wolimy sami zajmować się swoimi sprawami, przez co tracimy z Nim kontakt i zamykamy się na otaczający nas świat...

Jezus zachęca do mężnego wyznawania wiary. Jeśli przyznajemy się do Niego, On przyzna się do nas przed Ojcem. Tymi słowami stara się uświadomić nam, że nawet jeśli tu, na ziemi, spotka nas trud, to warto go podjąć. Nagrodą jest bowiem radość, jaka czeka nas po powrocie do Boga...

Jezus mówi: głoście odważnie to, czego żadna ziemska moc nie może zniszczyć - krzyż i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa...

Kiedy Jezus proklamował Królestwo Boże, spotykał się ze sprzeciwem i wrogością ze strony tych, którzy nie chcieli w Niego uwierzyć. Mówi swoim uczniom, że muszą spodziewać się takiego samego traktowania, jeśli i oni chcą głosić Królestwo Boże...

Jezus musiał nieść swój krzyż, tak uczniowie muszą nosić swój krzyż i nie próbować go unikać. Cierpienie za wiarę oznacza udział w dziele Chrystusa. Duch Święty daje nam moc i łaskę, aby żyć, jak uczniowie Jezusa...

Nie powinniśmy bać się ludzi, bo ich zakres działania jest zawsze ograniczony. Nawet najgorsi ludzie nie są w stanie odebrać nam tego, co jest najważniejsze – życia wiecznego. To możemy stracić tylko na własne życzenie...

Jeśli czynimy jakieś dobro nie oznacza to, że nikomu się nie narazimy. Narażenie się na ludzką nieżyczliwość grozi nam zawsze, niezależnie od naszej woli i od naszego postępowania. Dlatego nie warto oczekiwać, że ludzie będą dla nas zawsze dobrzy...

Tylko Bóg jest zawsze dla nas dobry, nawet gdy Go zranimy. Dlatego, gdy On jest, zawsze możemy czuć się bezpiecznie, w odróżnieniu do ludzi, którym tak trudno dogodzić...

Jezus daje uczniom wskazówki. Mają nieść w sobie doświadczenie bycia umiłowanym dzieckiem Boga i świadczyć o Nim, przez sposób swego życia i głoszone słowa...

Warto wracać do metody dzielenia się wiarą, którą wskazał Jezus. Ona była skuteczna: mający doświadczenie Bożej miłości uczeń żyje Bogiem i Ewangelią,
a czasami mówi o Bogu. To działa...

Przyznać się do Jezusa, to nie tylko powiedzieć, że się wierzy w Boga. To także kierować się w życiu Chrystusowymi wskazaniami. Zwłaszcza wtedy, gdy świat kusi...

Wierzę w Ciebie, Jezu Chryste... Dodaj mi odwagi, bym zawsze był godny miana Twojego ucznia... Ty wiesz, w jaki sposób świat odwraca mój wzrok od Ciebie... Proszę o łaskę trwania przy Tobie wbrew presji otoczenia... Proszę o silną wiarę w Ojca, który troszczy się o mnie...