ŚRODA, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 5, 17-19 (Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.
Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim».

MEDYTACJA

Jezus mówi, że Prawo Boże nigdy się nie zmieni. Pokazuje, że Bóg jest wierny swojemu słowu. Nie chce Prawa znieść, lecz je wypełnić. Tym wypełnieniem była Jego wielka miłość do nas, która zawiodła Go aż na krzyż...

Jezus wzywa Apostołów do wypełniania Prawa, a więc do większej miłości, na wzór Jego Miłości. To zaproszenie skierowane jest również do każdego z nas. Jezus zachęca nas, byśmy kochali bardziej...

Jezus pokazał w jaki sposób należy wypełniać Prawo. Nikogo nie namawiał do ignorowania przykazań. Jego uczeń jest zobowiązany do przestrzegania prawa, które nie jest w sprzeczności z Prawem Bożym...

Prawo i Prorocy Starego Testamentu są swoistym kontekstem dla nauki Jezusa. Bez Jezusa są puste. Z Nim natomiast mają sens...

Przykazania przestrzegane w oderwaniu od osobowego Chrystusa są uciążliwe i ograniczają człowieka. Gdy natomiast u podstaw ich przestrzegania stoi osobowa relacja z Jezusem, stają się drogowskazem i wyzwoleniem...

Zatem, zaczynajmy naszą drogę duchową od poznania Jezusa i zaprzyjaźnienia się z Nim, a nie od perfekcji w respektowaniu Prawa...

Bóg daje nam wskazówki, byśmy żyli szczęśliwie z Nim, z innymi ludźmi i z sobą. Jednak nam wydaje się, że wiemy lepiej, a Dekalog to kodeks sprzed tysięcy lat i nie przystaje do rzeczywistości. Nie bądźmy jednak mądrzejsi od Boga. To nam z pewnością nie wyjdzie na dobre...

Czasami za bardzo chcemy udowodnić, że mamy rację. Tymczasem wystarczy z troską uczynić to, co do nas należy i czekać. Nie na ogień, który pochłonie ofiarę, ale na chwilę, gdy przekonani naszymi czynami sami wyznają: „Naprawdę Pan jest Bogiem!”...

Boże, zastanawiam się, gdzie udaje mi się wypełniać Twoje Prawo i gdzie chcę prosić Cię o pomoc, by kochać mocniej... Jezu, ucz mnie kochać coraz bardziej, tak jak kochasz Ty... Proszę Cię o bezkompromisowe przylgnięcie do Bożego Prawa...