ŚRODA, Święto Świętych Apostołów Filipa i Jakuba

EWANGELIA - J 14, 6-14 (Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie)

Jezus powiedział do Tomasza:
«Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».
Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».
Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca?” Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie
w imię moje, Ja to spełnię.

MEDYTACJA

Gdy Jezus objawia swoją tożsamość uczniom, gdy nazywa się drogą, prawdą i życiem, uświadamia sobie również tożsamość Ojca. Innymi słowy, objawia się uczniom, tak jak Ojciec objawił się Jemu. Tym samym zaprosił apostołów do swojej relacji z Ojcem...

Jezus nie zatrzymał się tylko na przykazaniach, ale otworzył też serce przed ludźmi i zaprosił ich do środka...

Jezus, by umożliwić apostołom poznanie Boga Ojca w Nim samym, kieruje ich uwagę na czyny i dzieła, których dokonuje, na fakty, których oni byli świadkami. Na to, że się pojawiły, zaistniały, a zwłaszcza na to, że były przepowiedziane przez proroków...

Jezus zapewnia, że ci, którzy w Niego uwierzą, którzy Mu zaufają, będą dokonywać czynów takich jak On, a nawet większych. Wierzyć w Niego, to przyjąć sercem to, co objawia, czyli miłość Ojca do człowieka, a czyny, to akty miłości...

Jezus jest drogą do Ojca... Drogi istnieją od zawsze. Gdziekolwiek człowiek się pojawi, wytycza drogi. Wytyczanie dróg to ważna umiejętność. Droga musi bowiem prowadzić do celu, ale też musi być bezpieczna i możliwa do przebycia...

Jezus jest drogą, bo jest wzorem. Aby w życiu osiągnąć określony cel, trzeba mieć dobry wzór. Dlatego trzymajmy się Jezusa, jak dobrej drogi i wpatrujmy się w Niego, jak w dobry wzór, a dojdziemy do domu Ojca i poczujemy się tam jak u siebie...

Tomasz potrzebował czasu, aby Chrystus stał się dla niego drogą życia i najwyższą prawdą. Bądźmy więc cierpliwi dla innych i siebie. Nie wszystko już, natychmiast i od razu...

Zanim Filip ochrzcił etiopskiego dworzanina, musiał zmierzyć się z ukrywającym bóstwo człowieczeństwem... Zanim Jakub oddał życie za Pana, musiał zmierzyć się z uwielbionym człowieczeństwem Zmartwychwstałego...

Cuda obiecane przez Jezusa tym, którzy uwierzą, są możliwe. Ale nie od cudów zaczyna się chrześcijaństwo, lecz od pokornej wiary w realne przebóstwienie, dokonujące się przez zanurzenie w wodzie, od pokornej wiary w bóstwo, ukryte w okruszynie Chleba, od pokornej wiary w Boga...

Pytania o wiarę stawia Bóg ukryty w człowieczeństwie. Nie tylko Filipowi. Wierzymy, choć nie pojmujemy. I to jest pierwszy cud...

Jezus pokazuje nam Ojca i pragnie, by nasza wiara była mocna... Powinniśmy umieć naszą wiarą rozpoznać dzieła Ojca... Jezus wskazuje nam, że Ojciec działa, dokonuje wielkich dzieł. Skoro Ojciec działa, to działa również w sercu człowieka...

„O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię” (J 14, 14)... To obietnica, która daje nadzieję i pokój serca...

Boże, proszę Cię o łaskę w przyjęciu Twojej Miłości, o łaskę zażyłej więzi z Ojcem i o serce przeniknięte Twoją miłością do bliźnich...