WTOREK, Dzień powszedni
albo wspomnienie św. Piotra Chanela, prezbitera i męczennika
albo wspomnienie św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, prezbitera

EWANGELIA - J 6, 30-35 (Jam jest chleb życia)

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:
«Jakiego dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».
Rzekł do nich Jezus: «zZaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb
z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».
Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!»
Odpowiedział im Jezus: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

MEDYTACJA

Ludzie prosili Jezusa o cud, aby w Niego uwierzyć. Jego obecność i przebywanie z Nim nie wystarczały im... I my analogicznie - przebywamy z Jezusem
i jesteśmy blisko Niego, ale prosimy o cud. Bo zaczynamy w Niego wątpić...

Ludzie prosili Jezusa o chleb. To prośba o zaspokojenie podstawowych potrzeb. Jednak Jezus w odpowiedzi zachęca, aby popatrzyli dalej, czyli na potrzeby duchowe. Zachęca do zmiany postawy z patrzenia w ziemię, na patrzenie w niebo...

Nie stawiajmy Bogu żądań. Jedyną pożądaną postawą w naszej relacji z Bogiem jest pokora i zaufanie. Nie musimy wszystkiego widzieć i wiedzieć, aby naprawdę wierzyć. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli...

Jakość naszego życia zależy nie tylko od jakości życia biologicznego, ale głównie od tego, czym karmimy nasze życie duchowe, od tego, co słuchamy, na co patrzymy, z kim i o czym rozmawiamy. Jeśli nie ma tu karmienia się Bogiem, nie będzie w nas życia wiecznego...

Trzeba pokory, aby zrozumieć, że nadzy przychodzimy na ten świat i nadzy wracamy do Boga po śmierci. To, co mamy, kim jesteśmy, w sensie dobra, posiadamy dzięki Bogu i od Niego. Nie tylko dzięki sobie. A wszystko po to, aby dostać się do nieba...

Człowiek nie pragnie z dwóch powodów: bo jego pragnienie zostało zaspokojone, albo przestał pragnąć, bo nie ma już sił i nie dostrzega żadnej szansy na zaspokojenie... Jezus obiecuje jednak zaspokojenie każdego ludzkiego głodu pokarmem z nieba, samym sobą...

Podobnie jak mieszkańcy Kafarnaum, chcemy znaku. Tym znakiem dla nas powinna być Eucharystia – Chleb życia. Nasze życie powinno być eucharystyczne, otwarte na innych, z całą ofiarnością...

Jezus jest chlebem życia. Daje życie światu. W Eucharystii Chrystus daje nam życie, daje siebie. Nasza duchowość chrześcijańska powinna być duchowością chleba życia, duchowością eucharystyczną. Nasze życie powinno być ofiarowaniem dla innych...

Jezu, proszę Cię o wiarę w to, że jesteś blisko mnie i z Tobą nigdy niczego nie będzie mi brakować... Proszę Cię o głęboką wiarę i rozmiłowanie w Tobie eucharystycznym...