CZWARTEK, Wspomnienie św. Pawła Miki i Towarzyszy, męczenników

EWANGELIA - Mk 6, 7-13 (Rozesłanie Apostołów)

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».
I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich».
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

MEDYTACJA

Bliskość i przyjaźń z Jezusem, bycie z Nim na co dzień, stają się podstawą do posłania. Jezus posyła kogo chce, gdzie chce i kiedy chce... Bóg również każdego
z nas gdzieś i do czegoś posłał...

Tym, którzy Mu zaufali, Jezus daje wiele duchowych zdolności. Wśród nich władzę wypędzania złych duchów oraz moc uzdrawiania. Uczniowie muszą jednak pamiętać, że działają w Jego imieniu...

Jezus pokonał już złego ducha. Jednak w świecie nadal toczy się walka duchowa. Każdego dnia i w każdej chwili potrzebujemy duchowej czujności
i zdecydowania...

Aby doświadczyć Boga i zanieść Go innym, potrzebujemy wspólnoty. Do rozwoju swojej wiary potrzebujemy drugiego człowieka. Trudno jest ewangelizować
w pojedynkę, a wiara rozwija się, kiedy dzielimy się nią z innymi. Wspólnota jest niezbędna w rozwoju życia chrześcijańskiego...

Na drogę należy brać tylko to, co jest naprawdę potrzebne, to, co pomaga iść, a nie przeszkadza... A my zbyt często koncentrujemy się na tym, co utrudnia drogę do Nieba, co nas obciąża, a nawet przygniata. Jesteśmy więc mało praktyczni...

Jesteśmy mało praktyczni, bo jesteśmy mało zainteresowani Niebem i koncentrujemy się na tym, co będzie jutro lub pojutrze, a nie myślimy o wieczności...

Bądźmy więc praktyczni i pomyślmy o Niebie, o tym, co nas przysposabia do życia w nim. To, co na tym świecie nie uczy nas życia w Niebie jest, tak naprawdę, zbyteczne...

Jezus specyficznie posyła uczniów. Mają wziąć z sobą jedno ubranie, kij pielgrzyma do podparcia i obrony przed mniejszymi dzikimi zwierzętami oraz sandały. Nic więcej. Ale przecież w tym „nic więcej” jest największe bogactwo...

Posłani Apostołowie mają mało rzeczy materialnych, ale przecież idą bogaci Ewangelią i opieką Boga. Mają być całkowicie zależni od Boga i na Jego łasce... Dzisiejsza Ewangelia, to pytanie o to, co dla nas w Kościele jest najważniejsze: On i Jego słowo, czy coś innego...

Jezu, dziękuję Ci, że powołałeś mnie do bycia przy Tobie... Posyłaj mnie tam, gdzie zechcesz... Spraw, abym otwierał się na to posłanie... Dodawaj odwagi
i ufności w to, że zadbasz o wszystko, co będzie mi potrzebne... Daj to, co dzisiaj potrzebuję w walce ze złym...

Duchu Święty, proszę Cię o wewnętrzny pokój i gotowość na spotkanie z Jezusem Chrystusem, który chce mi dzisiaj pokazać, że potrzebuje również mojej pomocy w mówieniu o Bożym królestwie i jego mocy...