23 PAŹDZIERNIKA
ŚRODA, Dzień powszedni EWANGELIA - Łk 12, 39-48 (Przypowieść o słudze oczekującym Pana) Jezus powiedział do swoich uczniów: MEDYTACJA Jezus dużo mówi o czuwaniu. Zestawia czekanie na Jego przyjście z czekaniem na konkretne wydarzenie. Nie będzie to znany nam moment lub określony czas... Mamy być gotowi na przyjście Pana. Czuwanie jest wpisane w nasze życie chrześcijańskie. Nasze serca powinna wypełniać radość z przyjścia Syna Człowieczego. Jezus pokazuje dwa przykłady zarządzania powierzonym nam dobrem. Możemy wykorzystywać je egoistycznie, dla swojej przyjemności albo wywiązywać się ze swoich obowiązków i dbać o to, aby wszystko, co otrzymaliśmy dobrze służyło nam i innym... Być może w pierwszym momencie pytanie Piotra nas nie dziwi, bo przecież oczekiwał w odpowiedzi Jezusa tylko konkretyzacji tego, do kogo On kieruje swoje słowo w danej chiwli. Tymczasem Jezus kierował słowa właśnie do Piotra... Słuchamy słów Jezusa, ale nie chcąc się trudzić, szukamy kogoś innego wokół siebie, do kogo mógłby On skierować swe słowa. Tymczasem on je kieruje, tu Jezus przypomina oczywistą zasadę, że zło popełniane przy ograniczonej świadomości niesie z sobą mniejszą winę, niż zło czynione z pełną świadomością. Każdy z nas może stać się „rządcą”, którego rolą nie jest panowanie, ale służba i obdarowywanie. A to, i tylko to, czyni człowieka szczęśliwym. Musimy jednak pozwolić Bogu, by nas pouczał i kształtował wewnętrznie, czyniąc też świadomymi Jego woli. Panie, choć znamy Twoje przykazania i wiemy, na ile prawo Królestwa Bożego jest naszym prawem, to nie wiemy, jak Ty nas postrzegasz. Wszystko to Prosimy Cię, Boże, o dobre wykorzystanie czasu ziemskiej wędrówki, o umiejętność wiernego zarządzania powierzonymi nam darami i trwanie przy Tobie niezależnie od zmiennych kolei naszego życia...
|