10 LIPCA
ŚRODA, Dzień powszedni EWANGELIA - Mt 10, 1-7 (Rozesłanie Apostołów) Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. MEDYTACJA Jezus obdarzył nas talentami, abyśmy wypełniali zadania, do których nas powołuje. Daje się poznać, a spotkanie z Nim przemienia serce i uzdalnia do wielkodusznej odpowiedzi na Jego miłość. Dzisiaj przywołuje każdego z nas... Kiedy stajemy przed Bogiem z otwartym sercem, wtedy On wlewa swoją łaskę i posyła nas do ludzi. Przede wszystkim do tych, którzy przegrywają swe życie i potrzebują łaski oraz wsparcia w walce ze złem. Bóg udziela wskazań dotyczących misji i tym samym wlewa w nas nadzieję. Objawia sposób swego królowania na ziemi: tam, gdzie panuje miłość i braterstwo, tam króluje Bóg. Takie królestwo jest blisko. Jest złożone w sercu każdego. Podziękujmy za nie... On wybiera i On obdarza potrzebnymi darami, by stać się skutecznym apostołem Chrystusa, a więc nie mamy powodu, by się lękać. To nie od naszych zdolności zależy skuteczność misji. Jedyne co mamy uczynić, to usłyszeć głos i pójść za nim. Powołując dwunastu Apostołów Jezus podzielił się swoją władzą z ludźmi. Każdemu z nas Jezus chce dać chociaż trochę swojej władzy. Jest to przejaw wielkiego zaufania do nas. Nie zmarnujmy tego, jak uczynił to Judasz... Podzielenie się władzą przez Jezusa z ludźmi, to wielki kredyt zaufania. Możemy go wykorzystać, pomnażając jego wartość lub możemy go zmarnować. Wybór należy do nas... Każdy człowiek nadaje się na Jego ucznia. Bóg jedynie chce, aby w Jego szkole dojrzewali i zmieniali się w ludzi dobrych i świętych. To obraz Kościoła, który nie jest wspólnotą ludzi doskonałych, ale ludzi, którzy z trudem, mozolnie i wzajemnie wspierając się, dążą do Boga. Kościół jest apostolski. Jego główną misją jest głoszenie, że "bliskie już jest królestwo niebieskie" (Mt 10, 7). Jako ochrzczeni, bierzemy udział w tej misji... Jezu, spraw, aby nasze serce było zawsze otwarte i hojne, aby nasze oczy były wrażliwe na braci i ich potrzeby; udziel nam swej łaski, abyśmy zawsze potrafili kochać, nieść nadzieję i wielkodusznie poddawać się Twojej woli...
|