SOBOTA, Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła

EWANGELIA - Mt 16, 13-19 (Tobie dam klucze królestwa niebieskiego)

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?».
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?».
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż
i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

MEDYTACJA

Jezus zaprasza nas do tego, aby odkrywać Go swoim własnym sercem. Aby wyrabiać sobie zdanie o Nim na podstawie własnego doświadczenia, a nie na opinii lub świadectwach innych ludzi.

Niezależnie od tego, jaką mamy przeszłość, Bóg chce nam objawić nasze nowe imię oraz obiecać wielkie sprawy, które mogą dokonać się przez nas dla innych.

Słowa Chrystusa „na tej opoce zbuduję Kościół mój” (Mt 16, 18) dotyczą również każdego z nas. Na każdym z nas ciąży bowiem odpowiedzialność za Świątynię Chrystusa.

Jezus używa terminu "Kościół" dla określenia wspólnoty, którą założył i która w całości ujawniła się po Jego zmartwychwstaniu i zesłaniu Ducha Świętego. Wspólnoty, która jest także Jego Ciałem. I dlatego słowa "Mój Kościół" można rozumieć jako "Moje Ciało"...

Człowiek nie może zrozumieć siebie bez Chrystusa. Szymon Piotr najpierw odkrywa tożsamość Jezusa, a potem Jezus odkrywa mu jego tożsamość. Poznanie swojej tożsamości jest bardzo ważne. Bez tego życie nie ma sensu, bo nie wiemy dokąd zmierzamy...

Warto poznawać Jezusa. Warto osobiście odkryć Go. Kto pozna Jezusa, ten bardzo dużo zrozumie. Wiele spraw, które dotąd były trudne i niezrozumiałe, stają się proste i jasne.

Może nas różnić bardzo wiele. Jednak gdy łączy nas Chrystus i chęć przekazywania wiary tam, gdzie jesteśmy, różnice między nami nie mają znaczenia. Czas nam do tego powrócić...

Bóg jest poza czasem. W każdej chwili możemy Go zabić i w każdej chwili Bóg może nas uzdrowić. Jeżeli odrzucamy Boga prawdziwego, a idziemy za swoim wyobrażeniem, jaki On powinien być, będziemy Go zdradzać, osądzać i usuwać z naszego życia, bo Bóg będzie nam niewygodny.

Bóg wszystkich nieustannie kocha. Nawet największych grzeszników. I każdego może powołać do swojej służby. Zawsze jednak zaczyna się to od stanięcia twarzą w twarz i spojrzeniem, poprzez Jezusa, w oczy Bogu, od uleczenia naszych zranień.

Z postanowienia Chrystusa Piotr stał się fundamentem wspólnoty kościelnej i na nim zbudował swój Kościół. Nasze życie chrześcijańskie powinniśmy zrealizować „cum Petro et sub Petro”, z Piotrem i pod władzą Piotra. Jednak trzeba zawsze pamiętać, że jest to Kościół Chrystusa.

Prośmy o wewnętrzną radość i wdzięczność za naszą wiarę i życie w Kościele...