28 CZERWCA
PIĄTEK, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa EWANGELIA - Łk 15, 3-7 (Przypowieść o zgubionej owcy) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: MEDYTACJA Jezus nie przelicza i nie kalkuluje. Ryzykuje wszystko dla jednej owcy, która zagubiła się. Resztę owiec zostawia na pustyni. To, jak Pasterz przewodzi stadu, nie jest zgodne ze standardowym rozumieniem sprawiedliwości. Pozostałe owce muszą przyjąć, że On taki jest. Logika Pasterza jest logiką prawdziwej miłości, w której każdy jest najważniejszy. To miłość, która szuka, nie kapituluje i tęskni. Takiej miłości trzeba nam się uczyć i taką logikę stosować. Jezusowa przypowieść o zagubionej owcy, to swoisty wykład na temat Bożego Miłosierdzia, które jest tak niesamowite, że grzech, z natury niszczący człowieka, staje się źródłem radości. Grzech nie ma wpędzać nas w rozpacz albo przygnębienie. Ma nas uczynić uległymi wobec Boga. Uległymi aż do utraty przez grzech jakiejkolwiek władzy nad nami. Bóg nieustannie troszczy się o nas i nigdy nie zostawia nas bez opieki. Niezwykle istotny jest rozwój duchowy. Dojrzałość człowieka duchowego oznacza zgodę na całkowitą zależność od Boga, poddanie Mu swojej woli, bez zostawiania sobie czegokolwiek. Czyli nie „ja sam!”, ale wszystko i zawsze z Nim... Bóg nieustannie czeka, aż odwrócimy się od „ja sam!” i pozwolimy Bogu działać w naszym życiu. Panie, Dobry Pasterzu, daj nam prowadzić się w każdej sytuacji. Prosimy Cię o głęboką wiarę w Twoje miłosierdzie...
|