ŚRODA, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 20, 17-28 (Syn Człowieczy zostanie wydany na ukrzyżowanie)

Mając udać się do Jerozolimy, Jezus wziął osobno Dwunastu i w drodze rzekł do nich: «Oto idziemy do Jerozolimy: tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zmartwychwstanie».
Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła.
On ją zapytał: «Czego pragniesz?»
Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie».
Odpowiadając Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?
Odpowiedzieli Mu: «Możemy».
On rzekł do nich: «Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował».
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym.
Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

MEDYTACJA

Wielkość zdobywa się poprzez służbę, a miłość to dawanie siebie innym. Prawdziwa chwała i wywyższenie przychodzi przez uniżenie i służbę. Idąc tą niełatwą drogą, można doświadczyć prawdziwego pokoju, radości, przemiany serca i Bożego wywyższenia.

Droga do Królestwa prowadzi przez przyjęcie cierpienia i krzyża. Pójście za Chrystusem to nie troska o miejsce po Jego prawej lub lewej stronie. To przede wszystkim akceptacja krzyża, służby, aż do oddania życia.

Ziemska władza jest bez znaczenia. Nie niesie z sobą żadnej istotnej treści, poza chwilową satysfakcją. Nie ma więc sensu zabieganie o nią, chyba że dla posługiwania innym.

Prawdziwą władzę mają ci, którzy naprawdę naśladują Chrystusa, czyli święci. Oni decydująco wpływają na życie Kościoła, który nie jest demokratyczny, ani oligarchiczny. Kościół jest święty.

Podobnie jak Apostołowie, nie pojmujemy Bożej logiki i nie rozumiemy Jezusa. Postrzegamy Go w kategoriach doczesnych, zapominając, że prawdziwe życie dopiero przed nami.

Często pytamy: Dlaczego ludzie spiskują przeciwko tym, którzy chcą ich dobra?... Dlaczego odrzucają słowa prawdy i napomnienia?... Skąd w człowieku ta ogromna chęć władzy i panowania nad innymi?...

Powinniśmy pytać: Dlaczego spiskuję przeciwko tym, którzy chcą mojego dobra?... Dlaczego odrzucam słowa prawdy i napomnienia?... Skąd we mnie ta ogromna chęć władzy i panowania nad innymi?...

Krzyż powinien stać się dla nas punktem orientacyjnym w życiu. Krzyż uczy pokory, miłości, uczy sensu bycia dla innych. Lekcja krzyża jest niezbędna, kiedy przychodzą trudne chwile.

Jezu, Ty przyszedłeś na świat nie po to, aby Ci służono, lecz aby służyć i oddać za nas swoje życie. Oczyść, prosimy, nasze serce z pychy i egoizmu, naucz nas naśladować Cię poprzez ofiarną służbę bliźnim...