CZWARTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 4, 14-22a (Jezus jest Mesjaszem zapowiedzianym przez proroków)

Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:
«Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,
abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie;
abym uciśnionych odsyłał wolnych,
abym obwoływał rok łaski od Pana».
Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego.

MEDYTACJA

Pragnienie wolności i szczęścia jest bliskie każdemu z nas. Jednak podążając za nimi na własną rękę, nie będziemy w stanie ich osiągnąć.
Poszukajmy w nim Boga, który prowadzi do wolności i szczęścia.

Proroctwo Izajasza, które Jezus przeczytał w synagodze w Kafarnaum, spełnia się w Jego życiu, ale dotyczy również każdego z nas. To może dziwić, ale na mocy chrztu na każdym z nas spoczął Duch Święty, każdy z nas został przez Niego namaszczony i posłany nieść dobrą nowinę.

Duch Święty jest nam dany, aby żyło nam się lepiej. Człowiek otwarty na Ducha Świętego i współpracujący z Nim, jest przede wszystkim silny i wytrzymały.
A przecież właśnie tego nam brakuje.

Początek działalności Jezusa i pierwsze oficjalne wstąpienie zawiera program działania Mistrza z Nazaretu, a tym samym - program działania chrześcijaństwa.

Prośmy Boga abyśmy: „ubogim nieśli dobrą nowinę, więźniom głosili wolność, a niewidomym przejrzenie; abyśmy uciśnionych odsyłali wolnymi”. Chodzi
o konkret. Sami nie damy rady, ale przecież jest On.

Nasza wiara zwycięża świat, więc nawet jeśli tego nie czujemy, nasze miejsce jest tam, wśród tych, którzy pokonali zło, słabość i grzech.

Ci, których przywołujemy jako liturgicznych patronów dnia, dokonali rzeczy, które z naszej perspektywy wydają się niedosiężne, a jednak wydarzyły się - wierność została dochowana, przykazania spełnione, niewidomi zaczęli widzieć, a więźniowie odzyskali wolność.

Liturgia Kościoła wskazuje na Jezusa i pozwala odkrywać, że nasze miejsce jest po stronie Tego, który pokonał śmierć.

Prośmy o dar duchowej przenikliwości w przeżywaniu obecności Jezusa... Przyjrzyjmy się tym miejscom i sprawom, w których szukamy szczęścia. Pomyślmy o swoich aktualnych dążeniach. Zastanówmy się, na ile ufamy Bogu i wierzymy, że pragnie naszego szczęścia.