22 GRUDNIA
SOBOTA, Dzień powszedni EWANGELIA - Łk 1, 46-56 (Maryja dziękuje za wcielenie się Syna Bożego) W owym czasie Maryja rzekła: MEDYTACJA W radosnym hymnie wielbiącym Boga, który Maryja wypowiedziała po przywitaniu się z Elżbietą, istotne miejsce zajmuje pokora, uniżenie Pokora, uniżenie i bojaźń Boża to po prostu uznanie, że jest się człowiekiem, a nie Bogiem i nie zajmuje się Jego miejsca. Zajmujemy miejsce Boga, gdy wbrew Jemu decydujemy o tym, co jest dla nas dobre. Jeżeli chcemy, aby Bóg dokonywał w naszym życiu wielkie rzeczy i jeśli chcemy być zadowoleni z życia, musimy Go słuchać z wielkim zaufaniem, że On chce dla nas dobrze i tylko dobrze. Maryja wypowiada Magnificat, uwielbia Boga za Jego plan względem niej i Jego miłosierdzie. Całe życie Maryi było rodzajem hymnu pochwalnego na cześć Boga. Oby i tak było z nami. Trzeba mieć świadomość, że nasze życie powinno być nieustannym chwaleniem Najwyższego przez wszystkie nasze czynności. One powinny być przesiąknięte Ewangelią. Maryja Panna, piękna i święta, wzywa każdego z nas, byśmy przygotowali drogi Panu i prostowali ścieżki dla Niego. Jej duchowe piękno zachęca nas do ufności i nadziei w Boże miłosierdzie, któremu na imię Jezus Chrystus. W momentach cierpienia i w trudnych chwilach, trzeba zawsze trwać i zachować w sobie Magnificat. To oznacza, że zawsze i w każdej sytuacji powinniśmy uwielbiać Boga, bo przecież jesteśmy w Jego rękach. Modlitwa Maryi daje nam siłę duchową każdego dnia. Mimo wszystko... Porozmawiajmy z Bogiem o tym, co w nas siedzi. Opowiedzmy Mu o swoich bólach i radościach. On chce towarzyszyć nam w życiu i okazywać moc Swego ramienia w naszej codzienności...
|