PONIEDZIAŁEK, Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, prezbitera

EWANGELIA - Mt 8, 5-11 (Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego)

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi».
Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź”, a idzie; drugiemu: „Chodź tu”, a przychodzi; a słudze: „Zrób to”, a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».

MEDYTACJA

Prosząc o pomoc, wystawiamy się na łaskę drugiego człowieka. Uniżamy się, podobnie jak wtedy, gdy usiłujemy kogoś przeprosić.

Setnik swoim uniżeniem uczy nas zaufania. Nie był godny spotkania z Jezusem. Jednak poprzez swój determinizm i zaangażowanie został obdarzony przez Boga łaską głębokiej wiary na tyle silnej, że wystarczyło tylko słowo, aby sługa odzyskał zdrowie.

Prawdziwa wiara zawsze wiąże się z pokorą. To świadomość, że wszystko, co mamy, jest zasługą Bożej Miłości, a nie naszą. Pokora oznacza, że stajemy
w prawdzie. Bóg nie działa w naszym życiu z powodu naszych wysiłków i nie zapracowaliśmy sobie na Bożą przychylność.

Bóg nie ma ograniczeń i nie działa według naszych schematów. Setnik przyszedł do Jezusa. To przykład odwagi i przyjaźni, która prowadzi do Boga oraz tego, że warto w każdym człowieku odkrywać dobro, choćby inni nim pogardzali.

Pierwszym znakiem wskazującym, że idziemy w złym kierunku, jest zadowolenie z siebie. Stąd już tylko krok do postrzegania siebie lepszym, bardziej zaangażowanym, przeżywającym głębiej i mocniej.

Bóg wzywa do pójścia na górę wysoką. Adwent nie jest czekaniem. Jest wspinaniem się. Czekającym wystarczy świąteczny karp i dobry klimat. Idący w górę, choć wie, że będzie musiał zejść, już planuje zdobycie kolejnego szczytu. Bo kto raz usłyszał słowo Pana, temu nigdy dość.

Podstawą naszej relacji z Bogiem jest nasza głęboka wiara i nasza pokora. Bóg daje nam łaskę. Nie możemy jednak zakładać, że coś nam się należy.

„Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie”. Te słowa setnika uczą nas jak ważna jest pokorna świadomość swojej grzeszności. Jak ważna jest pokora połączona z głęboką wiarą.

Wiara pozwala nam spotkać się z Żywym Bogiem. Pokorna wiara w Osobę Jezusa, która jest zarazem wielka, daje prawdziwe uzdrowienie.

Jezus gotów jest przychodzić do nas codziennie i uzdrawiać nasze chore życie. Setnik nie czuł się godny przyjąć Jezusa w progach swojego domu. Nie polegał jednak na swojej reputacji, ale na dobroci Jezusa.

Panie, daj, abyśmy nie wstydzili się prosić o pomoc, pomóż nam traktować Cię poważnie, jak Osobę, od której jesteśmy zależni i daj, abyśmy pośród codzienności dostrzegli w Tobie naszą przyszłość...