22 STYCZNIA
PONIEDZIAŁEK, Dzień Powszedni EWANGELIA - Mk 3, 22-30 (Chrystus przeciw szatanowi) Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy». MEDYTACJA Bóg mówi, że dom wewnętrznie skłócony nie może się ostać. Spójność i wewnętrzna jedność, do której zaprasza nas Jezus, dotyczy także relacji z innymi ludźmi. W dzisiejszej Ewangelii Jezus pragnie oświecić uczonych w Piśmie. Dla tych ludzi, którzy mówili, że Jezus ma ducha nieczystego, nie było ważne to, iż Jezus czyni dobro. Zazwyczaj ludzie odrzucają Jezusa, ponieważ dobrze Go nie znają. Dzisiejsza Ewangelia to zachęta do troski o Kościół i wszelkie społeczności, o jedność w nich. Bóg choćby nieba uchylił, miłujący spiskowe teorie, zawsze będą przeciw. Jezus zawsze ma dla nas czas. Jezus, choć cały poświęca się dla ludzi, nie znajduje zrozumienia. Los Jezusa przypomina nam, że jeśli chcemy żyć Jego Ewangelią i dzielić się nią z innymi, musimy zgodzić się na ryzyko niezrozumienia i pomówień... Jezus, widząc złość i zatwardziałość uczonych w Piśmie, przestrzega ich przed tragicznymi skutkami ich postawy: zamykają sobie dostęp do łaski... Prośmy o serce wolne i otwarte na słowa Jezusa... Prośmy Jezusa o łaskę uzdrowienia tego, co nas wewnętrznie rozbija... Prośmy, aby uchronił nas od wszelkich sił, które chcą wprowadzić w nasze życie zamęt i zagubienie... Nieustannie dążąc do wewnętrznego zjednoczenia, można pełniej otworzyć się na bycie w bliskiej relacji z Bogiem... SUMMA SUMMARUM "Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego" (Mk 3, 28-29). Bóg zapewnia, że wszystkie nasze grzechy mogą być wybaczone, oprócz grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. To jest nieodpuszczalne, bo sprzeciwia się źródłu przebaczenia. Grzech przeciwko Duchowi Świętemu, to uważać się za nieomylnego i odrzucać Jezusa pomimo poznania Go takim, jakim On naprawdę jest. Tym, którzy odrzucają Boga aż do śmierci całkowicie świadomie, Bóg nie może przebaczyć, bo oni wybrali życie z dala od Niego i nie chcą przebaczenia. Świadome zamykanie się na Bożą naukę i na Jego miłość, to najboleśniejsza rana zadana Jezusowi. Odrzucając natchnienia Ducha Świętego, skazujemy siebie na wieczne potępienie. Ci, którzy odrzucają Jezusa, ponieważ dobrze Go nie znają, czynią to nie do końca świadomie. Dlatego im będzie wybaczone. Bóg mówi, że dom wewnętrznie skłócony nie może pozostać i trwać. Niezbędna jest spójność i wewnętrzna jedność, która dotyczy także relacji z innymi ludźmi. To ważna przestroga dla każdego wierzącego. Nauka Jezusa stawia przed naszą przyszłością zbawienie wieczne albo pustkę bez końca. Każdy należy do określonych społeczności. Im bardziej będziemy budować tam na Bogu, tym więcej wśród nas będzie miłości, szacunku, jedności, pokoju, przebaczenia i przyjaźni, a mniej złych emocji i agresji. Jeśli nam na nich zależy i są dla nas naprawdę cenne, to warto spróbować. Choćby Bóg uchylił nieba, to ci, którzy uwielbiają spiskowe teorie, zawsze będą przeciw. Natomiast cichym, pokornym, maluczkim i czystego serca wystarczy to, że przeszedł dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, bo Bóg był z Nim. Niech to wystarczy. Los Jezusa przypomina, że jeśli chcemy żyć Jego Ewangelią i dzielić się nią z innymi, musimy zgodzić się na ryzyko niezrozumienia i pomówień. Obyśmy mieli serca wolne i otwarte na słowa Jezusa, a On udzielał nam łaski uzdrowienia tego, co nas wewnętrznie rozbija i chronił od wszelkich sił, które chcą wprowadzić w nasze życie zamęt i zagubienie.
|