31 PAŹDZIERNIKA

WTOREK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 13, 18-21 (Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie)

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach».
I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

MEDYTACJA

Czasami słowa Jezusa czytane bez głębszego poznania realiów świata, w którym żył, mogą być niezrozumiałe.
Tak jest na przykład z gorczycą.
Współcześnie nam znana jest rośliną zielną, a Jezus mówi o drzewie.
Czyni tak ponieważ palestyńska gorczyca jest naprawdę wysoka, co więcej, szybko rośnie.
W przypowieści kluczowe jest ziarno symbolizujące Słowo Boga wzrastające w sercu poprzez łaskę wiary...

Wiele osób wraca dziś do tradycji samodzielnego pieczenia chleba.
Nie jest to trudne, potrzeba tylko cierpliwości.
Ciasto wyrasta samo pod wpływem drożdży z zaczynu.
Podobnie jest z łaską, na którą otwierasz się, słuchając Słowa...

Zarówno w pierwszym, jak i w drugim obrazie, człowiek nie wykonuje wielkiej pracy.
Ktoś wziął i posiał ziarnko gorczycy.
Kobieta wzięła i zmieszała zaczyn oraz mąkę.
Nie zrobili nic więcej.
Reszta należy do Boga...

Pozwól dziś Bogu działać.
Pozwól Mu się pokochać i otwórz się na Jego łaskę, a zobaczysz, co stanie się z twoim sercem.
Doświadczysz, że Królestwo Boże jest wśród nas, że jest w tobie...

My, wierzący, ludzie Boga, jesteśmy gałęziami.
Królestwo Boże rośnie dzięki nam i przez nas daje schronienie potrzebującym...

Aby zrozumieć dzisiejszą Ewangelię, najpierw trzeba sobie uświadomić, że królestwo Boże to jesteśmy my - ludzie.
To nie jakaś bliżej nieokreślona przestrzeń.
To człowiek.
Każdy, a nie tylko ten, który w Boga wierzy i jest Mu posłuszny...

Ziarno gorczycy, o którym mówi Jezus, jest bardzo małe.
A faktycznie, w ciągu paru tygodni potrafi wyrosnąć na duże drzewko.
I teraz zauważmy, że Jezus widzi w nas podobieństwo do takiego ziarna.
Widzi naszą małość, ale jednocześnie widzi potencjał, który w nas jest.
Jeśli się gdzieś nie zagubimy, lecz wpadniemy na długo w glebę Bożej Miłości, nasza wielkość ujawni się w całej okazałości...

Jesteśmy też podobni do zakwasu chlebowego.
Ten zakwas jest efektem psucia się chleba.
I w nas, jeśli tylko pozwolimy Bogu działać, to co zepsute może stać się początkiem wielkiego dobra...

Jako chrześcijanie mamy wprowadzać królowanie Boga, życie według zasad Ewangelii tam, gdzie jesteśmy.
Zakwasu do ciasta chlebowego daje się niewiele, ale to on nadaje wzrost i smak chlebowi.
Tak jest z nami.
Może nas być niewielu chrześcijan, ale wiarą, naszymi wartościami, mamy szansę nadać naszemu otoczeniu smak i siłę wzrostu...
Ale - nie da się upiec chleba z samego zakwasu.
To niemożliwe...

Każdy człowiek włączony przez chrzest we wspólnotę Kościoła staje się za niego odpowiedzialny.
Z tej wspólnoty czerpiemy wiele owoców, mamy możliwość przyjmowania sakramentów, przybliżania się ku Bogu i jednoczenia się z Nim.
Bóg obdarzył każdego z nas innym darami po to, byśmy i my mogli tej wspólnocie służyć...

W przypowieści o zaczynie i ziarnku gorczycy Jezus ukazuje, jaką moc może mieć dawanie świadectwa wiary w świecie.
Porównuje je do maleńkiego ziarenka.
Nie oczekuje widowiskowych działań.
Mogą być niezauważone, albo krytykowane, czy nawet niechciane.
Podjęte jednak z miłości i ze względu na Chrystusa, przyniosą owoce.
Niekoniecznie musimy mieć ich świadomość.
Możemy nawet być przekonani o braku owoców.
I choć to bardzo trudne, to jednak warto zaufać Jezusowi...

Królestwo Boże jest jak ewangeliczne ziarnko gorczycy.
Trzeba mieć wiarę, żeby je dostrzec.
Królestwo Boże jest tam, gdzie jest pokój, miłość, prawda i sprawiedliwość...

Królestwo Boże już jest.
Jezus, Pan i Król, jest obecny w naszym życiu: w słowie, w Eucharystii, w ludzkiej miłości...

Królestwo Boże jest jak maleńkie ziarno, które, choć niewidoczne, kryje w sobie ogromny potencjał życia...
Jezus sieje ziarenka codziennie w naszym życiu.
Jeśli je zauważysz i będziesz pielęgnował we własnym „ogrodzie” życia, staną się jak wielkie drzewo dobra, które przyciągać będzie innych...

Dobro kryje w sobie ogromną moc.
Jest jak zaczyn, który potrafi dać wzrost i smak życiu...

Proś o zdolność dostrzegania dobra w swoim życiu i o jego wzrost...

SUMMA SUMMARUM

Jezus widzi naszą małość, ale jednocześnie widzi potencjał, który w nas jest.

Jeżeli pozwolimy Bogu działać, to co w nas zepsute może stać się początkiem wielkiego dobra.

Królestwo Boże jest jak ewangeliczne ziarnko gorczycy. Trzeba mieć wiarę, żeby je dostrzec.

Jezus sieje ziarenka w naszym życiu. Gdy je zauważymy i będziemy pielęgnować, staną się jak wielkie drzewo dobra, które będzie wabić innych.

Dobro kryje w sobie ogromną moc. Jest jak zaczyn, który potrafi dać wzrost i smak życiu.

 

Flag Counter