SOBOTA, Święto Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

EWANGELIA - Łk 6, 12-19 (Wybór Apostołów)

W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba,
i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

MEDYTACJA

W dzisiejszej Ewangelii widzimy, jak Jezus modli się w miejscu odosobnionym.
Czy odosobnienie jest koniecznym warunkiem dobrej modlitwy?
Miejsce ma sprzyjać modlitwie, dlatego każdy musi znaleźć swoje...

Druga kwestia to czas na modlitwę.
Jezus modli się przez całą noc, mimo że nie jest to najlepsza pora, gdyż ciało powinno się wtedy regenerować.
Święty Paweł z kolei zachęca nas do nieustannej modlitwy.
Zawsze możemy wznieść się umysłem i sercem do Boga, ale trzeba również szukać czasu uprzywilejowanego na spotkanie z Nim.
Łatwiej jest się skoncentrować, kiedy wiemy, że nikt nie będzie nam przeszkadzał...

Jezus modli się przed podjęciem ważnej decyzji, przed znaczącym wydarzeniem.
Takim niewątpliwie był wybór dwunastu.
Jest to dla nas zachęta, by zwracać się do Boga w ważnych momentach życia.
Staje się to jeszcze bardziej naturalne wtedy, gdy zaczynamy pogłębiać swoją więź z Jezusem...

Chrystus, zanim dokonał wyboru swoich najbliższych współpracowników, całą noc trwał na modlitwie przed Bogiem.
Wybór dwunastu to niewątpliwie bardzo ważna decyzja.
Przecież to oni mieli stać się filarami powstającego Kościoła...
Warto naśladować Chrystusa, gdy przed nami stoi zadanie podjęcia jakiejś ważnej decyzji...

Różni ludzie - wykształceni i bez wykształcenia, bogaci i biedni, zawodzący i nie zawodzący.
Wszyscy znaleźli swoje miejsce w szkole Jezusa.
Po raz pierwszy zostali nazwani apostołami.
Nie są już tylko uczniami, bo ich było znacznie więcej, w tym kobiety, ale apostołami (gr. apostolos – wysłannik).
Pamiętajmy, że jako chrześcijanie jesteśmy nie tylko uczniami, ale też wysłannikami, życiem i słowem świadczącymi o Chrystusie...

Nie jesteśmy tu sami.
Przebywamy wśród tych, którzy cisną się wokół Jezusa, wśród uczniów i apostołów.
To „wielkie mnóstwo ludu” chce tego, co my – przebywać w obecności Boga.
Wszyscy zostaliśmy wezwani po imieniu.
Możemy zobaczyć w innych uczniów Jezusa, ale i sami możemy być jako tacy rozpoznani.
Możemy chwalić Boga za cuda zdziałane w tych wszystkich ludziach wokół.
Możemy ufnie powierzyć się ich modlitwie...

Dzisiejsza Ewangelia prowadzi do wielkiego i wspaniałego tematu - modlitwy Jezusa.
Każde powołanie jest także owocem modlitwy Jezusowej.
Każdy powołany jest w sercu Jezusa...

Warto dzisiaj zatrzymać się nad tajemnicą modlitwy Jezusa.
To modlitwa nieustanna, modlitwa serca, w ukryciu i w pokorze przed Ojcem.
Jezus na modlitwie jednoczy w ciszy z Ojcem.
To wielka lekcja dla nas wszystkich...

Proś o dar głębokich pragnień na modlitwie...

Proś o Ducha Świętego, by pomagał ci w rozwijaniu i umacnianiu życia modlitewnego...

SUMMA SUMMARUM

Zawsze i wszędzie możemy sercem i umysłem modlić się, ale konieczne jest również miejsce, gdzie nikt i nic nie będzie nam przeszkadzać.

Jezus zachęca nas, by zwracać się do Boga w ważnych momentach naszego życia.

Jako chrześcijanie jesteśmy nie tylko uczniami, ale też wysłannikami, którzy życiem i słowem powinni świadczyć o Chrystusie.

Możemy zobaczyć w innych uczniów i wysłanników Jezusa, ale i sami możemy być rozpoznani jako uczniowie i wysłannicy.

Każde powołanie to owoc modlitwy Jezusowej, a każdy powołany jest w sercu Jezusa.

Jezus podczas modlitwy jednoczy się w ciszy z Ojcem. To wielka lekcja dla nas wszystkich.