NIEDZIELA, Dwudziesta siódma Niedziela zwykła

EWANGELIA - Mt 21, 33-43 (Przypowieść o dzierżawcach winnicy)

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:
„Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi
i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego kamieniami obrzucili. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili.
W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: »Uszanują mojego syna«.
Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: »To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo«. Chwyciwszy go, wyrzucili
z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami?”.
Rzekli Mu: „Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze”.
Jezus im rzekł: „Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: »Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem
w naszych oczach«. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce”.

MEDYTACJA

Wiele razy w Piśmie Świętym świat jest porównywany do winnicy.
Gospodarzem winnicy jest Bóg, który troszczy się o nią, jak o coś najbardziej drogiego.
Różni są w tej winnicy dzierżawcy i pracownicy...

Bezpośrednie prace przy winnicy Właściciel powierzył dzierżawcom.
Umówił się z nimi, że część plonów będą oddawać jako zapłatę za najem...
W codziennych sprawach też umawiasz się z innymi ludźmi, ustalając warunki wykonania pracy, wynajmu czy zakupu...

To co dostajesz na tym świecie, jest jak winnica z dzisiejszego fragmentu Ewangelii – piękna, doskonale zagospodarowana i oddana ci w dzierżawę.
Używasz jej od wielu lat i w czasie zbiorów masz oddawać należną zapłatę Właścicielowi...

Podążanie za Panem jest jedyną bezpieczną drogą prowadzącą to celu.
Codzienna lektura Ewangelii staje się widocznym wsparciem.
Jest ona swoistym obcowaniem z Panem.
To podręczna forma pomocy, aby uczyć się codziennie od Jezusa, słuchać Go, stawać się do Niego podobnym.
Porównywanie się z innymi najczęściej rozdrażnia, ale stawanie się jak On, przynosi prawdziwy pokój i owocuje bezcennym szczęściem...

Czy rozsądny ojciec posłałby syna do ludzi, którzy wiele razy udowodnili, że są niebezpieczni i zdolni do wszystkiego?
Raczej nie.
Historia opisana w tej Ewangelii byłaby zwykłą bajką, gdyby nie to, że jest przypowieścią mówiącą o Bogu Ojcu.
Bóg zrobi wszystko, aby człowieka, nawet tego najgorszego, pozyskać dla Miłości.
Nawet posyła swego jedynego Syna, wiedząc, że umrze na krzyżu...
Bóg wierzy w człowieka nawet wtedy, gdy ten okazuje się "beznadziejny".
Jakby w ogóle nie przyjmuje do wiadomości, że człowiek może odłączyć się od Niego.
Walczy o człowieka do granic swojej wszechmocy.
Tą granicą jest tylko wolność człowieka...

W przypowieści o winnicy Jezus opowiada o moim życiowym powołaniu.
Zadbał o wszystko, co było konieczne, aby wydawała owoce.
„Oddał winnicę w dzierżawę rolnikom” , bo otrzymane powołanie nie jest twoją własnością, ale pozostaje darem Boga i do Niego należy...

Historia rolników ostrzega, że pierwsze niewierności w powołaniu prowadzą do coraz większych upadków i przestępstw, aż do całkowitej niesubordynacji
i zuchwałości...
Bóg upomina niewiernych rolników...

Proś o głębokie przejęcie się odpowiedzialnością za własne powołanie...

Proś o łaskę dostrzeżenia tego, co zostało ci ofiarowane przez Boga, dostrzeżenia zaufania, jakim cię obdarza...

SUMMA SUMMARUM

To co otrzymujemy tutaj, jest jak winnica - piękna, doskonale zagospodarowana i oddana nam w dzierżawę.

Używamy winnicę przez wiele lat, ale w czasie zbiorów musimy oddać Właścicielowi należną opłatę.

Podążanie za Bogiem jest jedyną bezpieczną drogą, która prowadzi do celu.

Porównywanie się z innymi nie ma sensu. Sensem jest stawanie się jak On, który przynosi prawdziwy pokój i owocuje bezcennym szczęściem.

Bóg zrobi wszystko, aby pozyskać człowieka, nawet tego najgorszego.

Bóg walczy o człowieka do granic swojej wszechmocy. Granicą jest tylko wolność człowieka.

Otrzymane powołanie nie jest naszą własnością, ale pozostaje darem Boga i do Niego należy.

Pierwsze niewierności w powołaniu prowadzą do coraz większych upadków i przestępstw, aż do całkowitej niesubordynacji i zuchwałości.