NIEDZIELA, Święto Przemienienia Pańskiego

EWANGELIA - Mt 17, 1-9 (Przemienienie Pańskie)

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego, Jana, zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.
A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie».
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».

MEDYTACJA

Jezus nie zabiera na górę wszystkich uczniów, lecz wybiera trzech.
Wprowadza ich osobno, indywidualnie – każdego inaczej.
Droga do świętości, którą wszyscy podążamy, jest dla każdego inna.
Droga do doświadczenia żywego Boga, jakiego zobaczyło trzech uczniów na górze, jest dla każdego inna...

Na Górze Tabor Jezus przemienił się w kogoś zupełnie innego.
Podobnie może wyglądać twoje doświadczenie żywej wiary, kiedy codzienna modlitwa, np. różaniec, medytacja, adoracja, Eucharystia, staje się niecodziennym przeżyciem.
Jeśli chcesz, poproś Jezusa o takie przeżycie...

Takie doświadczenie często wyzwala w nas euforię.
Jesteśmy przekonani, że odtąd dla Boga będziemy przenosić góry.
Piotr chce wznosić namioty, jakby zatrzymać ten czas.
Jezus nakazuje uczniom, żeby nikomu nie mówili o tym, co zaszło.
Najpierw to doświadczenie ma się w nich ugruntować...

Przemienienie Pańskie jest katechezą o uczestnictwie we Mszy św.
W konsekrowanej Hostii spotykamy bóstwo Chrystusa ubrane jest w białą szatę chleba, a w głoszonym słowie Bożym słyszymy głos Ojca.
Poprzez nasze czynne uczestniczenie we Mszy św. Bóg chce nas przemieniać, a przez to przygotować na próbę krzyża.
Stąd tak istotne jest słuchanie słowa Bożego uszami serca i przyjmowanie Ciała i Krwi Pańskiej będąc w stanie łaski...

Kiedy Jezus chodził po świecie w swojej ludzkiej postaci mało kto widział w Nim Boga.
I nie ma się co dziwić, bo bycie zwykłym człowiekiem Jezus bardzo sobie upodobał.
Były jednak chwile, gdy objawiał swoją boskość.
Jedną z takich chwil jest przemienienie na górze...

My też na co dzień jesteśmy zwykłymi ludźmi.
W naszym przypadku najczęściej objawia się to grzechem.
Są jednak momenty, kiedy Jezus chce nam pokazać naszą boskość, czyli że jesteśmy dziećmi Bożymi.
Do takich momentów należy przede wszystkim Eucharystia.
Po co On to robi?
Bo człowiek staje się tym, kim myśli, że jest.
Jeśli więc będziemy myśleli, że jesteśmy grzesznikami i nikim więcej, to nimi będziemy.
Natomiast jeśli będziemy pamiętać, że jesteśmy dziećmi Bożymi, popełniającymi błędy, czyli grzechy, wówczas będziemy upodabniać się do Boga i grzech będzie w nas zanikał...

Góra Przemienienia Pańskiego to wydarzenia, których uczniowie Jezusa nie rozumieli w tym momencie ich drogi wiary.
Ten opis brzmi jak zaproszenie od Jezusa: „przemień się”, „stawaj się lepszy”, „ze mną dasz radę”, „nie poddawaj się”...
To takie przypomnienie, że jako chrześcijanie jesteśmy zaproszeni do ciągłej przemiany, do dynamizmu wiary, a nie stagnacji i poczucia beznadziejności...

Przemienienie jest tym momentem, kiedy człowiek może podejrzeć miłosną relację Ojca i Syna w Duchu Świętym.
Już nie w wizji prorockiej, którą tak trudno przełożyć na ludzki język...

Bóg wie, że człowiek jest ciekawy tego, jak żyją inni, dlatego na mgnienie dopuścił go do tej tajemnicy.
Uczniowie widzą Jezusa tak, jak widzi Go Ojciec.
Słyszą Ojca tak, jak słyszał Go Jezus.
Głos Ojca mówi rzecz najważniejszą: że kocha Syna...

Jednocześnie uczniowie otrzymują od Ojca tylko jedno polecenie: mają słuchać tego, co mówi Jezus.
A Jezus mówi o Ojcu...

Bóg chce być poznany i kochany przez swoje stworzenie.
Po to jesteśmy.
Taki jest prawdziwy sens i cel naszego życia: miłować Boga ze wszystkich sił, z całego swego serca i z całej duszy swojej.
Dopiero realizując to zadanie dzień po dniu, krok po kroku, człowiek może stawać się coraz bardziej szczęśliwy i pełen pokoju.
Coraz bardziej wolny.
Może stawać się coraz bardziej człowiekiem....

Przemienienie Jezusa to znak potwierdzający, kim On jest naprawdę.
Tak przyjęli ów znak i go zapamiętali apostołowie Piotr, Jakub i Jan, naoczni świadkowie tego wydarzenia...

Przemienienie Pańskie jest wpisane w całą historię zbawienia i łączy najważniejsze miejsca, które wyznaczają życie i los Jezusa: Betlejem, Wieczernik, Kalwarię i pusty grób.
Ukazanie się Jezusa wraz z Mojżeszem i Eliaszem wyjaśnia oraz wieńczy długi etap Starego Testamentu.
Otwiera też na radykalnie nowe działanie Boga, którego zasadnicze znamię stanowi rozszerzenie planu zbawienia na całą ludzkość...

Proś o doświadczenie żywej wiary, które prowadzi do przemienienia ciebie...

SUMMA SUMMARUM

Droga do świętości, którą wszyscy podążamy, droga do doświadczenia żywego Boga, jest dla każdego inna.

Możemy doświadczać żywej wiary, gdy codzienna modlitwa, różaniec, medytacja, adoracja lub Eucharystia, stają się niecodziennym przeżyciem.

Człowiek staje się tym, kim myśli, że jest. Jeśli więc będziemy myśleli, że jesteśmy grzesznikami, to nimi będziemy.

Gdy będziemy pamiętać, że jesteśmy dziećmi Bożymi, pomimo grzechów, będziemy upodabniać się do Boga i grzech będzie w nas zanikał.

Jesteśmy zaproszeni przez Jezusa do ciągłej przemiany, a nie do stagnacji i poczucia beznadziejności.

Miłować Boga ze wszystkich sił, z całego swego serca i z całej duszy swojej. Realizując to zadanie będziemy wolni, szczęśliwi i pełni pokoju.