SOBOTA, Dzień Powszedni
albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
albo wspomnienie św. Ottona, biskupa

EWANGELIA - Mt 8, 5-17 (Uzdrowienie sługi setnika)

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi».
Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź”, a idzie; drugiemu: „Chodź tu”, a przychodzi; a słudze: „Zrób to”, a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu, i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.
Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby».

MEDYTACJA

Wiara w uzdrawiającą moc Boga buduje prawdziwą relację z Nim.
Opis uzdrowienia sługi setnika w dzisiejszej Ewangelii pokazuje ten proces...

Setnik prosi Jezusa w pokorze o uzdrowienie swego sługi.
Zdumiewa jego niezachwiana wiara w uzdrawiającą moc Jezusa.
Taka wiara otwiera drogę Bogu, by uzdrowić chorego...

Jezus przyjmuje ból chorego sługi setnika i uzdrawia go na odległość.
Wiara setnika była tak wielka, że wystarczyło tylko słowo Jezusa.
Nie była potrzebna obecność i dotknięcie chorego...

Doświadczenie choroby i bólu jest okazją, aby wołać do Boga i szukać z wiarą jego pomocy.
Trudne sytuacje są próbą wiary.
Oczami wiary można dostrzec, że miłość Boga towarzyszy nam w każdej sytuacji, że nigdy nie jesteśmy sami...

Setnik, który był kojarzony z obcą dominacją oraz pogańskimi praktykami, spotyka się ze słowem wyróżnienia Jezusa - za wielką wiarę.
Jakże zaskakujący potrafi być Bóg w spojrzeniu na człowieka.
Widzi więcej, bo spogląda w serce, a w nim dostrzega pewność wiary i pokorę.
Daje nam kolejny raz przykład do naśladowania...

Setnik zaskoczył Jezusa.
Tak bardzo, że aż Jezus zmienił swoje plany i uzdrowił chorego sługę na odległość, co było rzadką Jego praktyką.
Nawet teściowej Piotra nie uzdrowił w ten sposób...

Jezus wszystko o nas wie, ale możemy Go zaskoczyć swoją postawą.
To jest możliwe wtedy, gdy nasza wiara odpowiednio się pogłębia.
A do tego potrzebne jest baczne obserwowanie Jezusa i dogłębne poznawanie Go.
Tak przynajmniej wynika z przykładu owego setnika.
Jakże on musiał dobrze znać Jezusa, skoro z takim przekonaniem wyznał: "Wystarczy, że powiesz słowo...".
Warto więc poznawać Jezusa i dzięki temu zaskakiwać Go swoją postawą...

Jeśli nam bardzo na czymś w życiu zależy, podejmujemy wysiłek, by osiągnąć swój cel.
Mimo przeszkód, idziemy do przodu.
Podobnie setnik, który prosił Jezusa o uzdrowienie swojego sparaliżowanego sługi...

W wierze potrzebna jest pokora, czyli świadomość tego, kim jestem przed Bogiem.
I że bez Niego nic nie jestem w stanie uczynić. Dlatego w czasie Mszy Św. powtarzamy słowa setnika: „Panie, nie jestem godzien”...

„U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary”...
Słowa Jezusa o setniku mówią nam o tym, że podstawą naszej relacji z Bogiem jest nasza głęboka wiara.
Oczywiście nasza postawa wobec Boga zakłada również naszą pokorę.
„Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie”.
Musimy pamiętać, że Bóg daje nam łaskę.
Nie możemy mieć postawy, że coś nam się należy...

Razem z wiarą powinna iść w parze pokora.
„Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim”...
W tych sowach Chrystus mówi o uniwersalizmie wiary.
Łaskę wiary otrzymają także przedstawiciele narodów pogańskich.
Przykładem jest setnik...

Postawa setnika pokazuje nam, że liczy się myślenie ewangeliczne w kategorii obdarowania, a nie w kategorii zasługi.
Musimy zdać sobie z tego sprawę, że liczy się darmowe obdarowanie łaską, tak jak u setnika.
Bo to ważny wymiar wiary.
Otrzymujemy darmową łaskę od Boga.
Tu nie ma miejsca na postawę „handlarza”...

Podziękuj Bogu za Jego obecność przy tobie i proś o mocną wiarę w Jego uzdrawiającą miłość...

Proś o wiarę silną i głęboką...

SUMMA SUMMARUM

Nasza wiara w uzdrawiającą moc Boga buduje prawdziwą relację z Nim.

Trudne sytuacje to próba naszej wiary.

W wierze potrzebna jest pokora, czyli świadomość tego, kim jesteśmy przed Bogiem.

Otrzymujemy darmową łaskę od Boga. To ważny wymiar wiary.