SOBOTA, Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa

EWANGELIA - Mk 12, 38-44 (Jałmużna ubogiej wdowy)

Jezus nauczając rzesze mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie».

MEDYTACJA

Zdarza się, że zwracamy się do Boga tylko dlatego, że chcemy, aby zaspokoił nasze potrzeby.
Szukamy własnych wygód i przyjemności, a z Bogiem spotykamy się na szybkiej i krótkiej modlitwie tylko po to, aby osiągnąć własne korzyści...

Jezus pragnie relacji z ludźmi, która nie opiera się tylko na tym, co zewnętrzne.
Dla niego jesteś kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym, nie musisz przed nim nikogo udawać.
On pragnie spotkania z tobą, nawet jeśli będzie ci się wydawało, że nie masz mu wiele do zaoferowania.
Czasami wystarczy poświęcić chwilę, aby się z nim spotkać i szczerze porozmawiać...

Twój czas, może okazać się najhojniejszym darem dla Boga i innych.
Tak jak dla wdowy ostatni grosz był rezygnacją z siebie, tak samo i twój czas, może stać się najpiękniejszym podarunkiem, zarówno dla Boga, jak i dla ludzi...

Jezus chwali ubogą wdowę.
Jest zbudowany jej hojnością.
Mając tak niewiele oddała Bogu wszystko...

Jeśli mamy o kimś złe mniemanie, a możliwym okaże się poznanie, co ten człowiek otrzymał w życiu, a czego nie otrzymał, wówczas na ogół zmieniamy naszą opinię na korzyść tego człowieka...

Dużo częściej nie dają z siebie wszystkiego ludzie, którzy doznali różnego rodzaju dobra, a nie ludzie ubodzy.
Ludzie ubodzy dużo częściej bywają wielcy, niż ludzie bogaci...

Codziennie słyszymy o prześladowaniach, wojnach, uchodźcach i klęskach żywiołowych.
Może rodzi się w nas wówczas współczucie, a może jest nam to zupełnie obojętne, skoro bezpośrednio nas to nie dotyka.
Może dla świętego spokoju wrzucimy jakiś grosz podczas zbiórki, czy też włączymy się w modlitwę za cierpiących...

W dzisiejszym świecie, chociaż mamy wielki i wspaniały postęp w wielu dziedzinach życia, to nadal istnieje wielka potrzeba solidarności, otwartości jeden na drugiego.
Istnieje wielka potrzeba współuczestnictwa...

W dzisiejszym świecie istnieje tak wiele ubóstwa, a nawet nędzy.
Postawa ubogiej wdowy przypomina nam, że musimy tworzyć w życiu społecznym przestrzeń dla miłosierdzia.
Dlatego skromny i pokorny dar ubogiej wdowy z Ewangelii jest dla nas konkretną katechezą...

Jezus wskazując na przykład ubogiej wdowy, nie tylko zagląda do wnętrza ludzkiego serca, ale wcześniej przestrzega przed hipokryzją uczonych w Piśmie.
Postawy hipokryzji nie brakuje w dzisiejszych czasach.
Hipokryzja jest daleka od postawy pokory.
Bardzo często jest życiem na pokaz, jest budowaniem własnej wielkości w oczach ludzkich.
Uboga wdowa uczy nas, że liczy się dar serca, postawa pokory i w ten sposób budowanie własnej wielkości w oczach Bożych...

Zastanów się dla kogo mógłbyś dzisiaj poświęcić kilka minut swojego życia...

Proś o hojność serca i życie bogate w oczach Boga...

SUMMA SUMMARUM

Zbyt często zwracamy się do Boga tylko dlatego, że chcemy, aby zaspokoił nasze potrzeby.

Szukamy wygód i przyjemności dla siebie, a z Bogiem spotykamy się na szybkiej i krótkiej modlitwie tylko po to, aby osiągnąć korzyści.

Chociaż w dzisiejszym świecie jest ogromny postęp w wielu dziedzinach życia, to nadal istnieje wielka potrzeba współuczestnictwa.

Dar ubogiej wdowy jest dla nas istotną katechezą. Musimy tworzyć w życiu społecznym przestrzeń dla miłosierdzia.

Nie hipokryzja, a POKORA ma sens. Liczy się dar serca, który buduje własną wielkość w oczach Boga.

Nasz czas może okazać się najlepszym darem dla Boga i innych. Zastanówmy się dla kogo moglibyśmy teraz poświęcić kilka minut swojego życia.