NIEDZIELA, Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

EWANGELIA - J 20, 19-23 (Jezus daje Ducha Świętego)

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami.
Przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

MEDYTACJA

Drzwi w Wieczerniku były zamknięte, niestety zamknięte ze strachu.
Stały się jednak symbolem czegoś o wiele głębszego – symbolem serca...

Może właśnie twoje serce też jest zamknięte z obawy?
Powodów może być wiele...
Przychodzi Pan.
Wchodzi z mocą...

Dziś Jezus też chce się z tobą spotkać.
Z każdym zamknięciem twego serca.
Wybierz się na to spotkanie...

Pokój Wam.
To orędzie Boga.
Te słowa przecież w Betlejem zwiastowały pasterzom nowe życie - narodzenie Pana.
Teraz również zwiastują życie, które daje Zmartwychwstały...

Jezus przychodzi do uczniów z miłością i pokojem.
Doskonale wie, że się boją.
Doskonale wie, że ty też często się boisz.
Ale ucisza tę niepotrzebną burzę serca, tak samo jak uciszył burzę na jeziorze.
To jest twój Bóg, bliski Bóg.
Pozwól Mu, aby przyszedł do twoich lęków...

Zobacz, jak wiele zdziałał Bóg w twoim życiu.
Zobacz, jak dużo od Niego pochodzi.
Spójrz na tych ludzi, których daje ci każdego dnia.
Popatrz na to, co cię otacza.
Dostrzeż wielkie dary, a kiedy to zrobisz, weź Ducha.
Przyjmij Jego moc i bądź świadkiem prawdy...
Bóg daje ci Ducha Świętości, daje Go tobie, bo świadectwo ucznia ma ogromne znaczenie...

Duch Święty jest podobny do wody, która zaspokaja ludzkie pragnienie.
On nawadnia nasze życie swoją mocą.
Jezus pragnie, abyśmy pili tę wodę z Jego wnętrza...

Uczniowie zamknęli drzwi z obawy przed Żydami, a konkretnie przed tymi, którzy ukrzyżowali Jezusa.
To jest naturalne, że zamykamy się na tych, którzy czynią zło.
Jezus przychodzi jednak do nas pomimo naszego zamknięcia, by porozmawiać z nami o tych, których boimy się nie bez powodu.
Zachęca nas do tego, abyśmy otworzyli się na tych ludzi, niosąc im odpuszczenie grzechów, czyli przebaczenie...
Nie zawsze jednak u nich napotkamy otwarte drzwi, czyli żal za grzechy.
W tej sytuacji ci ludzie zatrzymają swoje grzechy.
Róbmy jednak co w naszej mocy, aby w nich nie pomarli...

Fascynujący jest cud przemiany uczniów Chrystusa.
Z grupy tchórzliwych. rozproszonych, zalęknionych i po ludzku przegranych uczniów, Duch Święty czyni ludzi, którzy zupełnie się zmienili.
Stają przed Izraelitami i mówią bez cienia lęku o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, uzdrawiają i zakładają Kościół.
To dowód na to, jak bardzo potrzebujemy Ducha Świętego, aby z nas, słabeuszy, uczynił świadków Chrystusa.
Obyśmy byli żywymi przykładami tej zmiany...

Po zmartwychwstaniu Jezus przyszedł do uczniów i dał im Ducha.
Kiedy w dniu Pięćdziesiątnicy zstąpił na nich, pozwolili Mu w sobie działać.
A On pomógł im pokonać swój lęk.
Wyszli na zewnątrz i odważnie głosili prawdę o Jezusie...

Jeśli przyjmiesz Ducha Świętego, On pomoże ci stanąć w prawdzie i uznać swój grzech.
Trzeba jednak otworzyć się na Niego, jak Apostołowie, którzy przezwyciężyli dotychczasową apatię i strach nie własnymi siłami, lecz dzięki mocy Ducha Świętego...
Zgodzić się na życie w prawdzie, nawet jeśli ceną tego będzie odrzucenie i niezrozumienie.
Przyjąć konsekwencje, jakie wniesie w twoje życie Jego obecność.
Przestać udawać i kreować się na kogoś, kim, tak naprawdę, nie jesteś...

Duch Święty, jako dar zmartwychwstałego Pana, pochodzi od Ojca i Syna.
W Wieczerniku dopełniają się zapowiedzi z okresu ziemskiego życia Jezusa: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuściciegrzechy, są im odpuszczone,
a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”...
Wylanie daru Ducha skutkuje władzą odpuszczania grzechów, w czym najpełniej wyraża się Boże Miłosierdzie.
Jego rezultatem jest pokój, rozumiany jako pełna wewnętrzna harmonia człowieka, która łączy go z Bogiem i z innymi ludźmi.
To pozwala pokonywać wszelkie obawy i lęki, uzdalnia do mężnego wyznawania Boga...

Pogłębienie i potwierdzenie nowej tożsamości wyznawców Chrystusa nastąpiło w dniu Pięćdziesiątnicy, upamiętniającym dar Prawa przyjętego przez Mojżesza na Synaju.
Jerozolimski Wieczernik na górze Syjon staje się nowym Synajem, na którym Bóg objawia swą wolę i tworzy „nowy Izrael”.
Jak przymierze na Synaju dało początek ludowi Izraela, tak zesłanie Ducha Świętego sprawiło, że na fundamencie Krzyża i Zmartwychwstania rodzi się Kościół.
Dar języków wskazuje, że Jego posłannictwo nie ogranicza się już do jednego narodu, lecz obejmuje całą ludzkość.
Odtąd wszyscy ludzie mogą słyszeć w swoich językach Ewangelię o wielkich dziełach Bożych, których apogeum stanowi Jezus Chrystus...
W tym samym dniu ukazuje się też prawdziwy sens wybrania Izraela, ukierunkowanego ku duchowemu dobru całej ludzkości.
Podzielona ludzkość została zjednoczona i obdarowana Duchem Świętym, dzięki któremu, analogicznie jak stworzony świat, Kościół się nieustannie odradza.
Udzielając życia wyznawcom Chrystusa, Duch Święty uzdalnia ich do dawania świadectwa o Bożej dobroci...

Kościół stanowi wspólnotę wiernych, którzy bardzo się od siebie różnią.
Pochodząc z różnych ras, kultur i języków, mają różne aspiracje i cele, są więc bardzo podatni na rozmaite podziały.
Mają one zresztą często miejsce, co potwierdza ludzkie oblicze Kościoła.
Ale mimo to Kościół stanowi jedność, bo ożywia go ten sam Duch, który objawia się i udziela dla wspólnego dobra...

Ostrzegając Koryntian przed zgubnymi podziałami, św. Paweł podkreśla, że wiara chrześcijańska jest owocem Ducha, z którego wynika zobowiązanie do wiernego świadectwa dawanego Bogu.
Ochrzczeni w jednym Duchu mamy stanowić jedno Ciało.
Wzgląd na Kościół, jako Mistyczne Ciało Chrystusa, zobowiązuje, by żyć tak, jak żył Jezus...

Wycisz swoje myśli...
Stań w obecności Boga...
Pozwól, by Duch Święty modlił się w Tobie...

SUMMA SUMMARUM

Bóg daje nam Ducha Świętości. Daje Go nam, bo świadectwo uczniów ma ogromne znaczenie.

Przebaczajmy tym, których boimy się nie bez powodu. Gdy oni nie otworzą drzwi, róbmy co w naszej mocy, aby nie pomarli w grzechach.

Potrzebujemy Ducha, aby z nas tchórzliwych, rozproszonych, zalęknionych i po ludzku przegranych uczniów, uczynił świadków Chrystusa.

Jezus daje nam Ducha. Pozwólmy Mu w sobie działać. Wtedy On pomoże nam pokonać nasz lęk i będziemy odważnie głosić prawdę o Jezusie.

Udzielając życia wyznawcom Chrystusa, Duch Święty uzdalnia nas do dawania świadectwa o Bożej dobroci.

Brak jednorodności sprzyja podziałom. Jednak Kościół stanowi jedność, bo ożywia go Duch, który objawia się i działa dla wspólnego dobra.

Ochrzczeni w jednym Duchu mamy stanowić jedno Ciało. A to zobowiązuje, by żyć tak, jak żył Jezus.