WIELKA SOBOTA, Wigilia Paschalna w Wielką Noc

EWANGELIA - Mk 16, 1-8 (Chrystus zmartwychwstał)

Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym
rankiem, w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do
grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca,
siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się. Szukacie Jezusa
z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Idzie
przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach.
Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.

MEDYTACJA

W półmroku, o brzasku dnia, dwie kobiety idą w kierunku grobu Jezusa.
Szukają umarłego, spodziewają się zobaczyć martwe ciało, chcą płakać i przeżyć żałobę.
Jednak szukają takiego Jezusa, którego nie ma...

Gdy kobietom oznajmiano wieść o zmartwychwstaniu Jezusa, drżały ze strachu i równocześnie czuły radość.
Jest to radość głęboka, która doświadczyła gehenny śmierci...
Te kobiety mogą doświadczyć radości Zmartwychwstania, ponieważ towarzyszyły Jezusowi w Jego męce...

Moment spotkania między Zbawicielem świata i dwoma prostymi kobietami tchnie niezrównaną łagodnością, majestatem i poczuciem
jedności.
Kobiety nie mówią ani jednego słowa, ale rzucają się do nóg Jezusa.
Oddają najgłębszy hołd potędze Życia i Miłości...

Po godzinach okrutnej męki, cierpienia, po trwodze konania, śmierci następuje to, co nadaje sens naszemu isitnieniu.
Jezus żyje...
Nastąpiła Pascha...
Jezus przeszedł ze śmierci do życia, wyprowadził człowieka z ciemności grzechu do wolności dzieci Bożych.
Już nic wspanialszego nie mogło nas spotkać.
Oto najważniejsza prawda naszej wiary i najpiękniejsze i najważniejsze święta.
Jezus naprawdę żyje...

Jezus Zmartwychwstał.
Pokonał grzech i śmierć.
To niesamowicie ważne wydarzenie daje nadzieję.
Chrystus pokazuje, że nie jesteśmy sami.
On wspomaga nas w naszym zmaganiu ze słabościami i grzechami, których nie ogarniamy...

Kobiety stały się pierwszymi ewangelizatorkami.
Orędzie życia, które kobiety słyszą o świcie, zmienia diametralnie kierunek ich życia.
Do tej pory zmierzały w stronę grobu.
Teraz pospiesznie oddalają się od niego.
Czują się posłane, aby dzielić się otrzymanym życiem...

Zaniosły wiadomość o zmartwychwstaniu Pana do Apostołów, choć oni na początku nie uwierzyli kobietom...
To także nasze zadanie - nie zatrzymujmy wiadomości o Zmartwychwstaniu.
Zanieśmy ją innym...

Pusty grób Jezusa to znak życia, to dar nadziei i orędzie pokoju.
Chrystus zmartwychwstały daje nam życie, nadzieję i pokój, daje nam odwagę...
Bardzo naszym czasom i naszym sercom potrzebny jest pokój od Chrystusa, bo Chrystus zmartwychwstały jest naszym pokojem...

Panie, przychodzę dzisiaj do Ciebie jak kobiety, które próbowały Cię znaleźć w grobie...
Naucz mnie widzieć Cię i odnajdywać w otaczającym świecie, zwłaszcza tam, gdzie spotykam cierpienie i śmierć...

Mów do Boga żyjącego i obecnego tu i teraz...
Oddaj w duchu pokłon Zmartwychwstałemu Panu...
Rozmawiaj z nim o twojej radości, o mocy Życia i mocy Miłości w twoim życiu...

Proś o wiarę w moc życia, które ofiaruje ci Zmartwychwstały...

SUMMA SUMMARUM

Kobiety towarzyszyły Jezusowi w Jego męce, dlatego doświadczyły radości Zmartwychwstania.

Po okrutnej męce, cierpieniu, po trwodze konania i śmierci następuje to, co nadaje sens naszemu istnieniu: Jezus żyje!

Nie jesteśmy sami. On wspomaga nas w zmaganiach ze słabościami i grzechami, których nie ogarniamy.

Kobiety zaniosły wiadomość o zmartwychwstaniu Chrystusa. To także nasze zadanie. Nie zatrzymujmy tej wiadomości. Zanieśmy ją innym.

Pusty grób Chrystusa to znak życia, dar nadziei i orędzie pokoju.

Życie, nadzieja i pokój otrzymane od Niego, dają nam odwagę na każdy dzień.