CZWARTEK, Dzień powszedni
albo wspomnienie dowolne św. Franciszki Rzymianki

EWANGELIA - Mt 7, 7-12 (Kto prosi, otrzymuje)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka,
znajduje; a kołaczącemu otworzą.
Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy,
choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to co dobre tym,
którzy Go proszą.
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy».

MEDYTACJA

Jak mogę nie czynić dla innych tego, co chciałbym, aby czynili wobec mnie?
Przecież całe dobro, które posiadam, zostało mi dane przez Ojca niebieskiego bez konieczności zwrotu.
Dlaczego więc nie potrafię się nim dzielić?...

Bóg jest nie tylko naszym Ojcem, On jest źródłem Ojcostwa.
Nasi ziemscy, niedoskonali ojcowie, nie podają proszącemu dziecku kamienia zamiast chleba...
Bóg-Ojciec jest o wiele bardziej czuły dla tych, którzy proszą Go w prostocie serca.
Prosić to uznawać zależność, to kierować się w stronę źródła swojego istnienia...

Jezus mówi: „Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”...
Gdybyśmy czynili innym tylko to, czego sami pragniemy dla siebie, świat byłby całkowicie odmienny.
Nawet taka zwyczajna i prosta motywacja zasadniczo zmieniłaby nasz świat i to, co się w nim dzieje.
A Jezus mówi: „To jest istota Prawa i Proroków”...

Urzekająca pewność tego biblijnego tekstu aż onieśmiela…
Ta pewność może mieć swoje źródło jedynie w Bogu i Jego wierności wobec swojego stworzenia.
Ta wierność, to postawa miłości, która wszystko podtrzymuje w istnieniu i wszystkiemu nadaje sens.
Szkoła modlitwy to umiejętność wzbudzenia w sercu człowieka takiej właśnie pewności w czasie spotkania z Bogiem.
Ta postawa to nie jest zuchwałość, to pokora i ufna postawa dziecka, które zawsze czuje się kochane i otoczone troskliwym
spojrzeniem i pomocą ojca...

Czy Bóg ma związane ręce twoimi prośbami?...
Jaka jest różnica między prośbą a żądaniem?...
Prośba nie musi zawierać słowa "proszę" lub "błagam", by była prośbą.
Jeżeli używasz słowa "proszę", to wcale nie znaczy, że nie wyrażasz żądania.
Prośba ma miejsce wtedy, gdy nie czujesz się rozczarowany, że nie została ona spełniona.
Prosząc, dajemy proszonemu pełną wolność spełnienia naszej prośby...

Nikt nie lubi, gdy ktoś od niego czegoś żąda, nawet Bóg, bo każdy z nas chce być wolny...
"Co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie"...

Niby oczywiste, a jednak takie trudne...
Jeżeli chcesz być kochany – kochaj,
Jeżeli chcesz być szanowany – szanuj.
Jeżeliu chcesz, aby ci przebaczono – przebaczaj…
Nie czekajmy z tym, tylko zacznijmy działać...
O to chodzi w chrześcijaństwie...

Kluczem do dzisiejszych tekstów może być rada, jakiej swojemu uczniowi udzielił niegdyś Abba Pambo:
„Niech przeszłość cię nie przygniata, przyszłość nie paraliżuje; żyj chwilą obecną.
Ona jest darem dla twojego życia i twojego zaangażowania”...

W kontekście tego powiedzenia można spróbować odczytać modlitwę Estery i rady, udzielane przez Jezusa uczniom...
Ciężar grzechów Izraela był bezdyskusyjny.
Czarne chmury na horyzoncie również.
Z jednej strony przytłaczało poczucie winy, z drugiej wizja zagłady.
Po ludzku założyć ręce i czekać.
Po Bożemu przyjąć tę chwilę historii jako wyzwanie.
Estera ze swoja wiarą stanęła na wysokości zadania...

Nie ocali bierne oczekiwanie na to, co przyniesie los.
Ocalić może zaangażowanie.
Pukanie do zamkniętych drzwi, szukanie po pustkowiu.
To tam, nie na stole, nie na wyciągnięcie ręki, leżą dary Ojca, wiedzącego, co nam potrzeba...

Reguła Ewangelii „wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” powinna stać się zasadą naszego
postępowania w relacjach z innymi.
Miarą jaką powinniśmy mierzyć drugiego człowieka to miara naszego serca...
Za prośbą w naszej modlitwie musi być żywa wiara.
Modlitwa nie jest czymś tylko i wyłącznie statycznym, wypowiedzianymi słowami.
Modlitwę wypowiadamy całym naszym życiem
i naszym sercem.
Modlitwa wymaga również naszej wytrwałości...

Jezus składa wyraźną obietnicę...
Wspólna modlitwa, jedność w proszeniu Go, ma w sobie wielką moc.
Jest radością Jezusa...

Jezus nalega...
Każde Jego słowo kryje w sobie nowe zaproszenie i nowe obietnice...

Jezus powołuje się na dobroć Ojca...
Ona jedna jest wystarczającym dowodem na to, że Bóg zawsze udzieli ci tego, co dobre, jeśli Go będziesz prosić...

Jezus mówi: „Popatrz, jeśli oni okazali ci tyle dobroci, o ile bardziej dobry jest dla ciebie Ojciec”...
Bowiem, wszelka dobroć pochodzi od Niego...

Pomyśl o tym, co sprawia ci trudność w czynieniu dobra dla innych...
Proś o Bożą pomoc i towarzyszenie w przezwyciężaniu oporów, które nie pozwalają ci służyć...

Proś o wytrwałość na modlitwie i wiarę w dobroć Ojca...

"Nie chciejmy się niepokoić, bo dobrego Pana mamy, który ma w ręku wszystko, aż do najdrobniejszych szczegółów"
(Św. Albert Chmielowski)...

SUMMA SUMMARUM

Prosić to uznawać zależność i kierować się w stronę źródła swojego istnienia.

Gdybyśmy czynili innym tylko to, czego sami pragniemy dla siebie, świat byłby zupełnie inny.

Pewność może mieć swoje źródło jedynie w Bogu i Jego wierności wobec swojego stworzenia.

Wierność to postawa miłości, która wszystko podtrzymuje w istnieniu i wszystkiemu nadaje sens.

Szkoła modlitwy to umiejętność wzbudzenia w sercu człowieka pewności w czasie spotkania z Bogiem.

Prośba nie musi zawierać słowa "proszę" lub "błagam", by była prośbą.

Jeżeli używamy słowa "proszę", to wcale nie znaczy, że nie wyrażamy żądania.

Prośba jest wtedy, gdy nie czujemy się rozczarowani, że nie została ona spełniona.

Nikt nie lubi, gdy ktoś od niego czegoś żąda, bo każdy z nas chce być wolny. "Co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie".

Jeżeli chcesz być kochany – kochaj, szanowany – szanuj, przebaczaj, aby ci przebaczano. Niby oczywiste, a jednak takie trudne.

„Niech przeszłość cię nie przygniata, przyszłość nie paraliżuje; żyj chwilą obecną. Ona jest darem" (Abba Pambo).

Nie ocali bierne oczekiwanie na to, co przyniesie los. Ocalić może zaangażowanie.

Pukanie do zamkniętych drzwi, szukanie po pustkowiu. To tam, nie na stole, nie na wyciągnięcie ręki, leżą dary Ojca.

Miarą jaką powinniśmy mierzyć drugiego człowieka jest miara naszego serca.

Gdy prosimy, to w naszej modlitwie musi być żywa wiara, nasze życie, serce i wytrwałość.

Dobroć Ojca jest wystarczającym dowodem na to, że Bóg zawsze udzieli nam tego, co dobre, jeśli Go będziemy prosić.

"Nie chciejmy się niepokoić, bo dobrego Pana mamy, który ma w ręku wszystko, aż do najdrobniejszych szczegółów" (Św. Albert Chmielowski)