SOBOTA, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 14, 1. 7-11 (Przypowieść o zaproszonych na ucztę)

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Opowiedział wówczas zaproszonym
przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:
«Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie
ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”. I musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź
na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.
Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

MEDYTACJA

Postawa Jezusa to wskazówka w jaki sposób możesz wychodzić do nieprzyjaciół, traktując ich z miłością i cierpliwością oraz dając świadectwo swoim
życiem, a dopiero później używając słów...
Jezus nie krępował się wysoką pozycją faryzeuszów, ale do każdego kierował pełne dobroci i szczere słowa nawrócenia...

Wartość każdego człowieka nie zależy od zajmowanego stanowiska, majątku lub tytułu naukowego.
Jeśli znasz swoją wartość i wiesz, jaką masz godność, to nie musisz sam zabiegać o pierwsze miejsce.
Tylko bliska relacja z Bogiem może dać ci taką wolność...

Dzisiejsza przypowieść odnosi się do różnych sytuacji w rodzinie, w pracy i we wspólnocie...
Najprawdopodobniej doświadczyłeś w życiu upokorzenia i niesprawiedliwego traktowania.
Szczególnie jest to przykre, gdy czyni tak ktoś bliski...

Warto znać swoje miejsce i co jakiś czas przypominać sobie, że nie jesteś najważniejszy.
Najważniejszy jest Bóg oraz ludzie, do których cię posyła...

Przypowieść Jezusa odnosi się do twojego zbawienia.
Miłość to umiejętność, którą trzeba opanować, by żyć w Niebie.
Zatem, w relacjach z innymi stawiaj siebie na ostatnim, a nie na pierwszym miejscu.
Nie stawiaj własnego dobra ponad dobro innych.
Ciesz się, gdy innym jest dobrze.
Nie zakładaj, że jeżeli zajmiesz najniższe miejsce, to ktoś przyjdzie i powie "Przyjacielu, przesiądź się wyżej"...
Dla uczniów Jezusa "przesiąść się wyżej" oznacza zamieszkać z Bogiem na zawsze w Niebie, a tam wszystkie miejsca są pierwsze...

Niezwykle ważna jest wolność od nadmiernych ambicji i zabiegania o zaszczyty.
Jezus cichy i pokorny sercem pokazuje, że życie nie polega na rozpychaniu się łokciami i szukaniu dla siebie uznania i pierwszego miejsca...
Chodzi o to, aby docenić innych i obdarować tym, co masz najcenniejsze, czyli sercem...

Skromność to postawa, która wynika z uporządkowanego serca, a ono potrafi stanąć w prawdzie i dostrzec swoje dobre strony, ale i powtarzające się
słabości, z którymi trudno sobie samemu poradzić...
Przeszkodą w rozwijaniu skromności stanowi myślenie porównawcze, które każe zestawiać lepszych i gorszych, szukać, kto posiada więcej, a kto
mniej...
Warto natomiast budzić w sobie świadomość, że nasze życie jest tyle warte, ile potrafimy stawać się dla innych bezinteresownym darem, na wzór
samego Jezusa.
On zaprasza każdego człowieka do przyjaźni z Sobą i nagradza, dając tyle, ile ludzie chcą i mogą przyjąć...

Proś Jezusa o łaskę pokory serca...

Proś o siłę, abyś z taką samą odwagą i miłością jak On, zasiadał do stołu ze wszystkimi, z którymi jest ci nie po drodze...
Aby On świecił tam, gdzie wydaje się być tylko ciemność...

SUMMA SUMMARUM

Jeśli znamy swoją wartość i wiemy, jaka jest nasza godność, to nie musimy zabiegać o pierwsze miejsce.

Tylko bliska relacja z Bogiem może dać nam prawdziwą wolność. Również wolność od nadmiernych ambicji i zabiegania o zaszczyty.

Warto znać swoje miejsce i co jakiś czas przypominać sobie, że nie jesteś najważniejszy.

Najważniejszy jest Bóg oraz ludzie, do których On cię posyła.

Nie kalkuluj, że jeżeli zajmiesz najniższe miejsce, to ktoś przyjdzie i powie "Przyjacielu, przesiądź się wyżej".

Dla uczniów Jezusa "przesiąść się wyżej" oznacza zamieszkanie z Bogiem na zawsze w Niebie, a tam wszystkie miejsca są pierwsze.

Życie nie polega na rozpychaniu się łokciami i szukaniu dla siebie uznania i pierwszego miejsca.

Życie polega na tym, aby docenić innych i obdarować tym, co mamy najcenniejsze, czyli sercem.

Skromność może wynikać tylko z uporządkowanego serca, bo tylko ono potrafi stanąć w prawdzie i dostrzec swoje dobre i złe strony,

Nasze życie jest tyle warte, ile potrafimy stawać się dla innych bezinteresownym darem, na wzór samego Jezusa.

On zaprasza każdego człowieka do przyjaźni z Sobą i nagradza, dając tyle, ile ludzie chcą i mogą przyjąć.