2 SIERPNIA

WTOREK, Dzień powszedni
albo wspomnienie św. Euzebiusza z Vercelli, biskupa,
albo św. Piotra J. Eymarda, prezbitera

EWANGELIA - Mt 14, 22-36 (Jezus kroczy po jeziorze)

Skoro tłum został nakarmiony, Jezus zaraz przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi
brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On
sam tam przebywał. Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był
przeciwny.
Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po
jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli.
Wtedy Jezus odezwał się do nich: «Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się».
Na to odpowiedział Piotr: «Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie».
A On rzekł: «Przyjdź».
Piotr wyszedł z łodzi i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy
zaczął tonąć, krzyknął: «Panie, ratuj mnie».
Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: «Czemu zwątpiłeś, małej wiary?»
Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś
Synem Bożym».
Gdy się przeprawili, przyszli do ziemi Genezaret. Ludzie miejscowi, poznawszy Go, rozesłali posłańców po całej
tamtejszej okolicy, znieśli do Niego wszystkich chorych i prosili, żeby przynajmniej frędzli Jego płaszcza mogli
się dotknąć; a wszyscy, którzy się Go dotknęli, zostali uzdrowieni.

MEDYTACJA

Każdy potrzebuje odosobnienia i specjalnej przestrzeni na modlitwę.
Jezus również potrzebował takich chwil wyłączności.
Dla ciebie to jest właśnie ta chwila...
Przypatrz Mu się...

Jezus odprawił uczniów.
Potrzebował czasu na własną modlitwę...

Apostołowie potrzebowali czasu na odpoczynek i refleksję nad tym, czego byli niedawno świadkami.
Jezus im się nie narzucał.
Nie kontrolował.
Dał możliwość dyskusji...

Po czasie - Jezus przyszedł do uczniów.
Gdy szedł po wodzie - pokonywał barierę niemożliwości...
Wcześniej było cudowne rozmnożenie chleba i ryb, a teraz szedł po wodzie...
Czy to nie za dużo doświadczeń dla prostych ludzi?...

Piotr nie wytrzymał i ruszył w stronę Jezusa.
Chciał skonfrontować się z cudem i dosięgnąć swojego Mistrza...
Dobrze rozpoczął, ale potem było gorzej.
Zaczął tonąć.
Bo brakło mu wiary...

To Bóg jest Tym, który utrzymuje cię na powierzchni, a sytuacje kryzysowe pomagają ci to dostrzec...

Bardzo wiele jest w twoim życiu sytuacji, których nie rozumiesz.
W wiele z nich sam się wpakowałeś i tego żałujesz.
Inne, po prostu, cię przerosły...

Jezus nie tylko ocalił Piotra od utonięcia w wodach jeziora, ale uczynił to od razu, w momencie, kiedy Piotr
krzyknął do Pana o ratunek...
Bo Jezus nieustannie czeka, by cię zbawić i, jak tylko poprosisz, udziela ci natychmiast swojej łaski...

Święty Piotr wybrał się na niecodzienny spacer po wodzie...
To pokazuje, że Jezus jest Tym, którego masz naśladować.
Piotr chce to robić, nie zastanawia się, czy da radę i czy wypada.
Jeśli tym kroczącym naprzeciw niego jest Pan, to go nie opuści i da mu łaskę dojścia do Niego, nawet po
falach.
A jeśli byłaby to zjawa, to Piotr wierzy, że Jezus powstrzyma go przed szaleństwem.
W naśladowaniu Jezusa nie ma zatem nic z efekciarstwa.
To normalna droga chrześcijanina.
Co zatem?
Czas wyruszyć na spacer.
Spacer z Jezusem.
Bo wierzyć to znaczy spacerować po wodzie...

Jezus przyszedł do uczniów krocząc po wodzie, gdy ich łódź była miotana falami z powodu przeciwnego wiatru...

On zawsze przychodzi do ciebie, gdy spotykają cię trudności i niepowodzenia.
Tylko, że ty jesteś bardzo oporny w rozpoznaniu Go.
A kiedy Go w końcu rozpoznasz to i tak koncentrujesz się bardziej na przeciwnościach, niż na Nim.
I to jest źródło twoich niepowodzeń...

Przeciwności były, są i będą.
Czymś nowym jest Boża obecność we wszystkim, co przeżywasz, zwłaszcza w tym, co trudne.
Trudności nie da się nie dostrzec, ale nie bój się ich i nie koncentruj się wyłącznie na nich...

Czy widzisz Jezusa z wyciągniętą do ciebie ręką, kiedy wydaje się, że wszystko już stracone
i przegrane?...

Czy pozwoliłeś się wyciągnąć Jego ręce w chwili, kiedy tonąłeś?...

Czy jesteś w stanie zaufać Bogu, zwłaszcza w momentach trudnego doświadczenia, braku wiary lub
w momentach przeżywania swojego ograniczenia?...

SUMMA SUMMARUM

To Bóg jest Tym, który utrzymuje nas na powierzchni, a sytuacje kryzysowe pomagają nam to dostrzec.

Jezus nieustannie czeka, by nas zbawić i, jak tylko poprosimy, udziela nam natychmiast swojej łaski.

Naśladowanie Jezusa to normalna droga chrześcijanina. Co zatem? Czas wyruszyć na spacer z Jezusem.
Bo wierzyć to znaczy spacerować po wodzie.

On zawsze przychodzi, gdy spotykają nas trudności i niepowodzenia. Tylko, że my jesteśmy bardzo oporni w rozpoznaniu Go.

Kiedy Go w końcu rozpoznamy to i tak koncentrujemy się bardziej na przeciwnościach, niż na Nim.
I to jest źródło naszych niepowodzeń.

 

 

Flag Counter