CZWARTEK, Wspomnienie św. Teresy z Ávila, dziewicy i doktora Kościoła

EWANGELIA - Łk 11, 47-54 (Jezus gromi faryzeuszów i uczonych w Prawie)

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:
«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców; gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.
Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona.
Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli,
a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».
Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego
i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go podchwycić na jakimś słowie.

MEDYTACJA

Bez lęku, oskarżania się i oceniania spójrz na swoje życie...
Spróbuj odnieść konkretne sytuacje z twojego życia do tego, o czym mówi dzisiaj Jezus...
Jakim prorokom budujesz grobowce i kim są twoi ojcowie, którzy tych proroków zamordowali?...

Ignacy Loyola w swoich Ćwiczeniach stwierdza, że „właściwością ducha złego jest gryźć, zasmucać
i stawiać przeszkody (…), właściwością zaś ducha dobrego jest dawać odwagę i siły” (Reguły
o rozeznawaniu duchów I)...

Niestety i ty, jako chrześcijanin, który stara się żyć przykazaniami, wyznawać wiarę nie tylko poprzez słowa, ale również poprzez czyny, możesz popaść w pokusę wywyższania się nad innych.
Jest to prawdopodobne szczególnie wtedy, gdy spotkasz zatwardziałego grzesznika i chcesz go natychmiast wysłać do piekła...
Ale czy taka powinna być reakcja wierzącego w Boga?
Kim ty jesteś, że uzurpujesz sobie prawo do sądzenia drugiego człowieka?...
Podejmij rozsądne działania, aby ów grzesznik wrócił do Boga...

Bóg nie ma przecież względu na osobę...
Możliwe jest zatem usprawiedliwienie przez wiarę nie tylko dzięki wypełnianiu Prawa...
I nie chodzi tu o odrzucenie przykazań i zaprzestanie życia według nich...
Chodzi tu o wiarę, którą jest przyjęcie za prawdę tego, co Bóg objawił o sobie, świecie i człowieku.
To szansa na spełnienie przykazań w nowy sposób...
To pójście o znaczący krok dalej w porównaniu z tymi, którzy zatrzymali się na przepisach Prawa...

Biedni są przodkowie, którzy odrzucili proroków Starego Testamentu, ale jeszcze biedniejsi są ci, którzy odrzucili Jezusa...
Tym bardziej, że dotyczy to tych, których uważali się za autorytet i z tej pozycji stali przed ludźmi.
Warto do końca życia mieć świadomość bycia zawsze uczniem.
Wiedza, zwłaszcza ta dotycząca Boga, jest czymś tak skomplikowanym, że całe życie trzeba ją zdobywać.
Ciągle należy mieć świadomość, że do końca nie zgłębi się jej.
Wymaga to pokory i wsłuchania się w głos Boga, jak również nieustannej modlitwy i refleksji oraz świadomości, że punktem odniesienia nie jest dogmat, prawda lub definicja, ale Osoba - Bóg w Trójcy Jedyny...

"Człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa"
(Rz 3, 28)...

To zdanie brzmi jak zachęta do hołdowania swoim zachciankom...
Niezależnie od tego, czy będziesz postępował zgodnie z przykazaniami, możesz być zabawiony, jeżeli tylko uwierzysz...
W przeszłości różnie próbowano wykorzystać prawdę, że do zbawienia potrzebna jest jedynie wiara.
Niektórzy, między innymi cesarz Konstantyn Wielki, nie przyjmowali chrztu aż do ostatniej chwili życia, aby mieć swoistą pewność zbawienia.
Chrzest, który jako sakrament wiary, gładzi wszystkie grzechy, był dla nich gwarancją zbawienia.
Niemniej w sposobie myślenia zawierało się zawierzenie zasadzie: jeżeli coś zrobisz, to osiągniesz zamierzony cel.
Jest to jednak zawierzenie Prawu, a nie Jezusowi.
Zatem, cały twój wysiłek powinien koncentrować się na zawierzeniu Jezusowi.
Wiara w Biblii nie odnosi się do przekazu doktryny, jak ty to najczęściej rozumiesz, ale do relacji osobowej.
Jest ona przede wszystkim zawierzeniem Bogu.
Z tego zawierzenia wynika dopiero wiara w prawdziwość Bożego orędzia, czyli w przekazywane prawdy...

Zbawienie jest dziełem Jezusa Chrystusa, a nie wynikiem twojego działania.
To, co możesz zrobić, to jedynie całkowicie się Mu powierzyć.
Jeśli twoje zbawienie byłoby twoją zasługą, to mógłbyś być z siebie dumny.
Ale zbawienie jest darem i nie masz żadnego powodu do tego, aby być dumny...
Nie masz więc podstaw do wynoszenia się nad innych...

Przyjęcie zbawienia jako czystego daru rodzi w sercu wdzięczność i głębokie pragnienie, aby i inni byli jego uczestnikami.
To uczucie staje się podstawą ewangelizacji, głoszenia Słowa Bożego, bo wyrasta z niego świadectwo,
a nie jedynie chęć nakłonienia innych do przyjęcia tej samej ideologii...

Prawdziwymi prorokami są ludzie, którzy dopuścili słowo Boże do serca i dali się przemienić.
Niestety, nie są oni mile widziani, gdyż ich życie stanowi często oskarżenie skierowane do tych, którzy pragną jedynie uchodzić za wierzących, a nie stać ich na dogłębną przemianę siebie...

Szczególnie mocno odnosi się to do odpowiedzialnych za głoszenie Słowa Bożego.
To do nich Jezus kieruje słowa: "Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli" (Łk 11, 52)...

Słuchanie słowa Bożego czyni mądrymi, a więc także dobrymi.
Jeżeli ktoś nie chce być dobry i nie będzie chciał słuchać Boga, to właśnie to się na nim zemści, ale nigdy nie zemści się Bóg...

Proś o wytrwałość i wdzięczność w swojej codzienności...
Pamiętaj, On sam cię tego naucza...

Proś o łaskę odkrycia jak wielka jest troska Boga o ciebie...

(Psalm 130)
Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu

Pieśń stopni.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
o Panie, słuchaj głosu mego!
Nakłoń swoich uszu
ku głośnemu błaganiu mojemu!
Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Cię otaczano bojaźnią.
W Panu pokładam nadzieję,
nadzieję żywi moja dusza:
oczekuję na Twe słowo.
Dusza moja oczekuje Pana
bardziej niż strażnicy świtu,
<bardziej niż strażnicy świtu>.

Niech Izrael wygląda Pana.
U Pana bowiem jest łaskawość
i obfite u Niego odkupienie.
On odkupi Izraela
ze wszystkich jego grzechów.