24 LIPCA

PIĄTEK, Wspomnienie św. Kingi, dziewicy

EWANGELIA - Mt 13, 18-23 (Wyjaśnienie przypowieści o siewcy)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Posłuchajcie, co znaczy przypowieść o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

MEDYTACJA

Dziś Jezus mówi do ciebie wprost, wyjaśnia i tłumaczy...
Jezus dziś mówi do ciebie: słuchaj i zechciej zrozumieć...
Jego słowa w tobie staną się ciałem...
Bądź glebą czystą i żyzną...
Proś o owoc i o jak największy plon...
Proś gorąco, by Jego słowa nie były w twym życiu jedynie tekstem, którym się zachwycasz, lecz, by przyniosły plon godny królestwa Bożego...
Wsłuchaj się dzisiaj w Jezusa mówiącego...
Zobacz Go, gdy zwraca się do uczniów...
Posłuchaj, co mówi do ciebie...
Czy odczuwasz, że jesteś blisko Niego?
Uświadom sobie i nazwij to, co się w Tobie pojawia: uczucia, potrzeby, pragnienia, obawy, marzenia…
Opowiedz Mu w zaufaniu o tym, co Jego obecność w Tobie przemienia...

"Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę" (Ps 19, 8)
Przykazania są wyraźnym znakiem nieustannej troski o Lud wybrany, jako źródło mądrości Boga.
Pan w swoim odwiecznym prawie objawił oblicze Miłości i Sprawiedliwości, które czeka na wolną odpowiedź człowieka.
Ty nie musisz zachowywać tych praw i nakazów.
Ale możesz chcieć je zachowywać i nimi żyć.
Doskonałość prawa wyraża się w celu, do którego one prowadzą: każdy kto zachowuje te nakazy dojdzie do nieba, czyli do miejsca Bożej doskonałości.
Ta pewność jest pokrzepieniem duszy, która z ufnością i pokojem kroczy drogą Bożych przykazań do zbawienia.

Dekalog nie jest prostym zestawem norm moralnych przekazanych do wiadomości Izraelitom, ale jest częścią Przymierza, jakie Bóg zawarł z Izraelem.
Jego podanie poprzedziła wyraźna deklaracja Boga: "Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł
z ziemi egipskiej, z domu niewoli
" (Wj 20, 2).

Dekalog, według klasycznego ujęcia, zawiera w sobie dwie części odpowiadające dwom wymiarom przykazania miłości: miłości Boga i miłości bliźniego.
Pierwsza część, zawierająca trzy przykazania, jest bardziej rozbudowana.
Jest ona z pewnością ważniejsza, bo stanowi warunek, bez którego druga część traci swoje znaczenie
i nawet przy dobrej woli człowieka, wcześniej czy później, zostanie złamana.
Tak się dzieje we współczesnej Europie, w której dzięki chrześcijańskim korzeniom druga tablica przykazań była przestrzegana, a przynajmniej większość deklarowała jednoznacznie, że trzeba jej przestrzegać.
Kiedy jednak w oświeceniu odrzucono pierwszą tablicę, to po latach zakwestionowano również drugą.
Moment takiego odrzucenia wiąże się w Europie z 1968 rokiem.
Warto sobie uświadomić, że obecnie żyjemy w okresie, gdy już żadne przykazania nie są dla ludzi oczywiste. Z tym, niestety, wiąże się tragiczna konsekwencja w wymiarze społecznym, co zawiera się
w określeniu „cywilizacja śmierci”.

Współcześni ludzie na ogół nie pomagają zakorzeniać się w więzi z Bogiem.
Coraz bardziej potrzeba osobistego wyboru, i to nieustannie potwierdzanego.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus komentuje przypowieść o ziarnie.
Wskazuje w niej na istniejące zagrożenia.
Wszystkie mają dwa wymiary: brak osobistego wejścia w żywą więź, co jest zależne od warunków społecznych, w jakich żyjemy.
Pierwsze zagrożenie (ziarno na ścieżce) polega na zupełnym braku zrozumienia Słowa.
Wiąże się to z całkowicie odmiennymi kategoriami patrzenia na życie, wartościowania, a nawet innego rozumienia słów, jakie człowiek słyszy.
W społeczeństwie, gdzie nie ma zrozumienia dla wartości transcendentnych, trudno zrozumieć Ewangelię.
Jeżeli nawet człowiek się zafascynuje jej pięknem, to w społeczeństwie konsumpcyjnym brak mu siły do wytrwania w wierze (ziarno posiane na miejscu skalistym).
A jeżeli nawet Ewangelia zostanie przyjęta ze zrozumieniem i człowiek świadomie się zadeklaruje jako wierzący, to często troski doczesne okazują się w praktyce ważniejsze.
Jest to, w pewnym sensie, swoista sytuacja schizofrenii duchowej – co innego się deklaruje, a czym innym człowiek kieruje się w życiu (ziarno posiane między ciernie).
Owa schizofrenia duchowa to podstawowy problem współczesnego człowieka.
Dopiero wiara przyjęta do serca świadomie ze zrozumieniem jej wartości i konsekwentnie realizowana, daje pełnię życia (ziarno zasiane na dobrej glebie).
Wówczas plon tego ziarna jest niewyobrażalnie obfity, przerasta wszelkie nasze wyobrażenia.
Plonem jest sam dar życia.
Wówczas dopiero doświadcza się prawdy o Bogu żywym, o Tym, który Jest, jest z tobą i dla ciebie,
i który daje ci życie.

Jezus często mówił przypowieści o królestwie Bożym.
Dla wielu uczniów metafory i alegorie były wymówką, by nie rozumieć ich treści.
Litując się nad nimi wtedy, a dziś - nad tobą, Jezus tłumaczy słowo po słowie.
Mówi o tym, co ludzie robią z Jego Ewangelią.
Bóg, gdy mówi do człowieka, nigdy nie wypowiada niepotrzebnych słów.
Słowo Boże jest łaską i błogosławieństwem.

Pomyśl, jak często szlachetne porywy twego serca wypalają się, gdy trzeba trochę pocierpieć.
Gdy znajomi wyśmiewają twą wiarę.
Gdy uczciwość i wierność Jezusowi kosztuje cię przyjaźń, pracę albo stanowisko.
Zastanów się przez chwilę, jakie ciernie i chwasty zarastają żyzne pole twej duszy?
Proś Boga o oczyszczenie.

Czym są dla ciebie nakazy Bożego prawa?
Czy jesteś wolny w odniesieniu do zachowania Dekalogu?

Słuchając Jezusa, odpowiedz sobie w sercu, co ty robisz z Jego słowami w swoim życiu?
Jak przygotowujesz siebie na przyjęcie i zrozumienie Słowa?
Czy i w jaki sposób błogosławieństwo Słowa Bożego oświeca różne dziedziny twojego życia?

Miej zawsze świadomość cichej obecności Słowa.

Proś o łaskę uważności na to, co przychodzi do Ciebie w każdym codziennym wydarzeniu, aby spotkać tam Boga.