PIĄTEK

EWANGELIA - Mt 12, 1-8 (Syn Człowieczy jest Panem szabatu)

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż
Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.
Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu:
«Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat».
A On im odpowiedział:
«Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze?
Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?
Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu,
a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.
Gdybyście zrozumieli, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».

MEDYTACJA

Jest lato, piękny słoneczny dzień...
Wyobraź sobie, że idziesz z Jezusem i Jego uczniami wśród pól...

Jezus wędrował z uczniami w dzień szabatu.
Uczniowie byli głodni. Idąc wśród zbóż, posilali się ziarnami wyłuskanymi z kłosów.
Nie wolno im było tego robić ze względu na święty dzień odpoczynku, ale Jezus był z nimi i nie zabraniał im tego.

Faryzeusze widząc uczniów łuskających kłosy, zwrócili Jezusowi uwagę.
Prawo żydowskie zabraniało bowiem jakiejkolwiek pracy w szabat.
Dla faryzeuszy prawo było najważniejsze i wiele razy zarzucali Jezusowi, że nie zachowuje szabatu.
Jezus po raz kolejny wykazał faryzeuszom nieznajomość Tory i ich przewrotną interpretację słów Pisma, która prowadzi do wyłącznej koncentracji na Prawie, bez względu na Prawo miłości.

Jezus swoimi czynami pokazywał, że szabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.
Wierność Bożym nakazom nie polega jedynie na ścisłym przestrzeganiu prawa.
Brak równowagi pomiędzy sprawiedliwością i miłosierdziem prowadzi bowiem do wypaczeń.

W dzisiejszej Ewangelii spotykasz się z rodzajem zniewolenia religijnego polegającego na uwięzieniu
w prawnych przepisach.
Podobnych konfliktów dotyczących szabatu jest w Ewangeliach więcej.
Sprawa jest o tyle istotna, że szabat dla Żydów wyrażał wolność synów Bożych.
Jednocześnie w przepisach skoncentrowano się na zakazie pracy fizycznej.
Natomiast dla Pana Jezusa najważniejsze w szabacie było wyzwolenie z niewoli zła.
Dlatego właśnie w szabat dokonywał uzdrowień, co budziło u Żydów oburzenie.

Dzisiaj spór dotyczył zwykłego ludzkiego problemu – zaspokojenia głodu.
Głód jest rodzajem niedostatku, co wiąże się z brakiem wolności.
Dlatego łuskanie ziaren zboża dla zaspokojenia głodu nie mogło być żadnym grzechem.
Dla ludzi sprowadzających wszystko do przepisów Prawa był to jednak problem prawny.
Jezus pokazał ograniczenie takiego podejścia i wyzwolił człowieka z niewoli Prawa: "Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa" (Ga 5, 18), która była konsekwencją niewoli grzechu.
Jednak wolność ta nie oznacza możliwości swobodnego grzeszenia, ale jest wolnością ku miłości,
w której całe Prawo znajduje swoje wypełnienie: "Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli. Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie" (Ga 5, 13-17).
Zatem, przyjęcie Chrystusowego wyzwolenia oznacza jednocześnie pójście za Nim i podjęcie nauki miłości na wzór Jego miłości do człowieka.

Ogromne znaczenie w tym kontekście ma Eucharystia, która jest sakramentem twojej Paschy i jest tym samym dla ciebie sakramentem wolności dziecka Bożego, które uzyskuje już tutaj udział w Jego Królestwie.
Jest to jednocześnie udział w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem i jego ostatecznym skutkiem, jakim jest śmierć.

Czy w wypełnianiu prawa kierujesz się miłością do Boga i bliźniego?

Proś o dokonywanie właściwych wyborów, kierując się zawsze tym, co bardziej pomaga Ci zjednoczyć się z Bogiem.
Proś o łaskę wsłuchania się w siebie po to, aby usłyszeć głos Boga.