ŚRODA, Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła

EWANGELIA - Mt 11, 25-27 (Tajemnice królestwa objawione prostaczkom)

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
«Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi,
a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

MEDYTACJA

Jezus kieruje dzisiaj słowa do swojego Ojca oraz do ludzi, którzy nazwani są prostaczkami.
Słowa Jezusa do Ojca są pełne uwielbienia i miłości.
Wyrażają one głębię bożej Prawdy i Miłości, które są obecne w Ich dialogu.
Słowa Jezusa wypowiadane do prostaczków są również pełne miłości, bo ludzie ci stawiają Boga
w centrum swojego życia, ciągle Go poszukują, oczekują od Niego uzdrowienia, pocieszenia i pomocy, bo właśnie Jemu ufają całym sercem.
Z prostotą małych dzieci oczekują tego wszystkiego od Boga i z wielką wiarą przyjmują słowa Jezusa oraz pragną, by spojrzał na nich.

Zatem, jeżeli chcesz zrozumieć osobę Jezusa, musisz w pokorze pochylić się przed wielką tajemnicą
i musisz stać się małym jak dziecko, które całkowicie ufa swoim rodzicom.
Prostota zawierzenia jest bowiem jedynym kluczem do spotkania i poznania Boga.
Jedynie w prostocie przyjęcia Jego obietnicy i w zawierzeniu dokonuje się rozpoznanie Boga.
Prostota nie oznacza oczywiście prymitywnej naiwności.
Wymaga mądrości rozeznania, aby nie dać się zwieść fałszywym naukom.
Teoretyzowanie i filozofowanie oraz wszelkie, mniej lub bardziej, uczone wywody, nie prowadzą bezpośrednio do spotkania z Bogiem. Mogą one jedynie pomóc lub zaszkodzić na drodze spotkania
z Nim.

Bóg objawia się przede wszystkim jako Bóg więzi osobowej.
Nie jest On Bogiem bezdusznej materii, ale jest Bogiem osób, Bogiem w żywej relacji z nimi.

Jeżeli nie dostrzegasz, że Bóg jest jest Bogiem osób w żywej relacji z nimi, to możesz jedynie mówić
o idei Boga. On sam jest bowiem żywy i możesz Go poznać jedynie w żywej relacji.

Bóg wchodzi w życie każdego człowieka, ale nie narzuca się.
Możesz Go poznać, gdy zawierzysz Mu i doświadczysz Jego obecności w wydarzeniach własnego życia.
Dlatego więź z Nim musi być żywa.
Nie wystarczy uznanie istnienia Boga, ogólnych prawd dotyczących Jego samego i wymagań
w odniesieniu do ciebie, ale niezbędna jest potrzeba zawierzenia Jemu.

Oczywistość istnienia Boga była kiedyś powszechna.
Dopiero w czasach nowożytnych za wiarę uznano samo przekonanie o istnieniu Boga.
Ale wiara w Niego oznacza żywą więź i zawierzenie.
Doświadczenie wypełnienia się obietnicy jest najpewniejszym znakiem autentyczności spotkania
z Bogiem.

Bóg pragnie objawiać swą miłość każdemu człowiekowi.
Jest to jednak dar, na który nikt nie może sobie zasłużyć.
Tym, co cię zamyka na przyjęcie Bożego objawienia, jest pycha i poleganie tylko na sobie.

Być prostaczkiem, to być człowiekiem pokornym i szczerym.
Być jak dziecko, które z ufnością powierza się kochającemu Ojcu.
Tylko człowiek pokorny i świadomy własnych słabości, wie, że wszystko zawdzięcza Bogu.
Człowiek prostego serca potrafi stanąć w prawdzie przed Bogiem i samym sobą.

Bóg chce objawiać Siebie każdego dnia - w swoich darach, na modlitwie, w sakramentach, przez drugiego człowieka.
Jeśli twoje serce jest szczere i otwarte, to zauważysz to wszystko.
Jezus będzie ci objawiał, jak dobry Bóg troszczy się o swoje dzieci.

Zastanów się na kim ty polegasz?
Na Bogu czy na przeświadczeniu, że wiesz najlepiej, jak pokierować swoim życiem?

Jaka jest twoja postawa wobec Boga?

Czy modlisz się, aby być człowiekiem pokornym i otwartym na Boże działanie?

Panie, naucz mnie stawać się Twoim dzieckiem, które z całkowitym zaufaniem będzie przyjmowało wszystko, co od Ciebie pochodzi.

Proś Boga, abyś był wobec Niego jak dziecko o szczerym i ufnym sercu.
Proś o łaskę otwartego serca, by wysławiać Pana.