NIEDZIELA, 15. Niedziela Zwykła

EWANGELIA - Mk 6, 7-13 (Rozesłanie Apostołów)

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch.
Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy
w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».
I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie.
Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch
z nóg waszych na świadectwo dla nich».
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia.
Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

MEDYTACJA

Jezus posyła swoich uczniów, by głosili Ewangelię oraz wypędzali złe duchy Jego mocą.
Mają oni niczego nie zabierać z sobą.
Nawet o chleb mają się nie martwić, a przecież jak bez niego żyć?
Jedyne, co mają zabrać - to laska.
A zatem, Bóg chce być ich pełnym zabezpieczeniem na wszystko.

Pomyśl o przedmiotach, bez których nie wyobrażasz sobie życia...
Pomyśl o osobach, do których jesteś przywiązany...
Przypomnij sobie, co Jezus miał z sobą, gdy rozpoczynał publiczną działalność...

W twoim przypadku, w twoim życiu, nie chodzi o ubóstwo w sensie materialnym, ale o całkowitą zależność od Boga i zaufanie Jemu we wszystkim.

Jeżeli masz udział w Chrystusie, to masz również udział w Jego losie, który miał tu, na ziemi - życia
w ubóstwie, zaufaniu do Ojca i całkowitym powierzeniu się Jemu, wydaniu ludziom i służeniu im...

"Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie" (Ef 1, 3).

Św. Paweł zachęca do modlitwy uwielbienia.
Ona pozwala oderwać się od swoich spraw i całkowicie skierować się ku Bogu.

Przyjrzyj się swojej modlitwie.
Często koncentrujesz się na swoich potrzebach i paradoksalnie, zapominasz, że Bóg, a nie twoje potrzeby, powinien być centrum twojej modlitwy?
Czy i ile czasu poświęcasz na modlitwę uwielbiania?

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch.
Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
Przykazał im, aby nic z sobą nie brali na drogę oprócz łaski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy
w trzosie.
"Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien" (Mk 6, 9)
"I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich»" (Mk 6, 10-11).
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia.
Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Skąd ten zakaz Jezusa?
Dlaczego nie wolno Apostołom zabierać z sobą w podróż rzeczy w podróży potrzebnych?
Jezus namawiał ich w ten sposób, aby skoncentrowali się na tym, co najważniejsze w ich apostolskiej misji: mieli mówić przede wszystkim o Dobrej Nowinie i tak traktować ludzi, aby właśnie oni im pomogli w trudach pracy głosicieli Słowa.
Innymi słowy - Apostoł musi być uzależniony od pomocy bliźnich, nie jest kimś samowystarczalnym, dobrze zatem, aby zdawał sobie z tego sprawę.
Ma mu w tym pomóc ów nakaz Jezusa z dzisiejszej Ewangelii.

Zobacz ludzi, którzy są w drodze, aby zrealizować swoje zadania.
Przyjrzy się im, jak są ubrani, jak się zachowują, jakie są ich twarze, o czym rozmawiają...

Dwunastu uczniów już od jakiegoś czasu towarzyszyło Jezusowi.
Słuchali Jego nauczania, widzieli cuda, obserwowali Jego zachowanie w odniesieniu do różnych ludzi.
Teraz ich Mistrz przywołał ich do siebie, dał swoją moc i rozesłał po dwóch.
Towarzystwo drugiego miało każdemu z nich przypominać, że to, co robią, nie jest ich własną pracą, prywatnym zadaniem, które sobie wybrali. Ale to oni zostali wybrani i wbrew wszystkim swoim słabościom i ograniczeniom dostali wszelką możliwą pomoc, by zrobić to, co zostało im polecone.

Wysyłając swoich uczniów, Jezus dał im pewne wskazówki.
Ich misja w założeniu jest oczywista, więc nie potrzebują wiele, wystarczy im tylko to, co jest naprawdę niezbędne. Cała reszta może ich tylko niepotrzebnie rozpraszać i odciągać od wykonania zadania, dlatego muszą z niej zrezygnować.

Uczniowie byli posłuszni Jezusowi.
Poszli i wzywali do nawrócenia.
Z pewnością wielu ludziom ich słowa się nie spodobały i nie zostali przyjęci.
Jednak nie zniechęcali się tym, szli dalej i robili tyle, ile mogli.

Jesteś od Niego zależny?
Ufasz Mu?

Jak udaje ci się realizować zadania, które masz do wykonania?
Co ci wychodzi, a co wciąż stwarza problemy?

Powierz Bogu wszystkie swoje sprawy.
Zaufaj Mu w pełni.

Proś o pełne zaufanie Bogu i oddanie Mu prowadzenia swojego życia.