SOBOTA, Dzień powszedni

EWANGELIA - J 6, 55. 60-69 (Do kogo pójdziemy, Ty masz słowa życia wiecznego)

W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem».
Wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?»
Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą».
Jezus bowiem od początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca». Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?»
Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.
A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».

MEDYTACJA

Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi jednoznacznie, że Jego Ciało i Krew to prawdziwy pokarm i napój.
To źródło Jego więzi z ludźmi.
Wymiernym znakiem tej więzi jest Eucharystia.
To podczas Eucharystii doświadczamy Boga najbardziej, jak tylko można, a On dzieli się z nami darem nieśmiertelności...

Uczniowie skarżyli się, że trudna jest mowa Chrystusa.
Próbowali racjonalnie wytłumaczyć sobie to, co do nich mówił.
A Jezus odwoływał się do wiary, bo tylko dzięki wierze można doświadczyć tajemnicy Jego Ciała i Krwi.
To żywa wiara pozwala na działanie tej tajemnicy w człowieku...

„Ty masz słowa życia wiecznego” mówią Apostołowie i dlatego pozostaną z Jezusem, bo życie wieczne, które jest nieprzerwanie związane z osobą Jezusa, to jedyne życie, które ma prawdziwy sens...

W dzisiejszym Pierwszym Czytaniu (Dz 9, 31-42) jest krótka wzmianka o pokoju w Kościele i znajduje się ona zaraz po opisie pierwszych misjonarskich kroków dopiero co nawróconego Szawła, czyli św. Pawła.
Ten, który jeszcze niedawno siał grozę wśród uczniów Chrystusa, przeszedł na ich stronę i zaczął przynosić pokój.
To, tak naprawdę, jest potwierdzenie zapowiedzi Jezusa, że więcej jest radości z nawrócenia jednego grzesznika niż z życia 99 sprawiedliwych...

Każdy może być tym, który przynosi pokój i radość...
Podstawowym warunkiem jest uznanie sprawy swojego nawrócenia za nieustannie dokonujący się proces.
To znaczy nie tylko w przypadku wyjątkowego święta lub okazji, jeden albo dwa razy w roku, ale systematycznie, a nawet - codziennie...

Starożytne określenie sakramentu pokuty, jako "mozolnego chrztu" wskazuje na potrzebę częstego korzystania z niego...

Można uważnie śledzić na kolejnych kartach Ewangelii jak rośnie wiara św. Piotra.
Jest to fascynująca obserwacja: patrzeć jak ten człowiek się zmienia i dojrzewa...

Dzisiaj (por. Dz 9, 31-42) czytamy o tym jak św. Piotra przemienia nauka Chrystusa o Eucharystii.
Wielu gorszy się dobrą nowiną o zjednoczeniu ze Zbawicielem, bo o to w istocie chodzi w mowie Pana
o spożywaniu Jego Ciała i piciu Jego Krwi.
Piotr natomiast wyznaje, że jedynie Jezus ma słowa życia wiecznego, czyli tylko On może ukazać sens życia i do życia dać siłę.
W życiu Piotra to ważny krok.
Był na tyle silny, aby wrócić do Jezusa po zaparciu się Go na dziedzińcu arcykapłana...

Nie da się od razu zrozumieć całego nauczania Jezusa.
Jego mowa jest trudna.
Tego Jezus nie neguje.
Chodzi o to, abyś wierzył, to znaczy był otwarty na to, co jest nowe i nie pojęte.
Wiara bowiem to nie brak pytań i wątpliwości, ale otwartość na Dobrą Nowinę i pokora wobec trudnych do szybkiego zrozumienia prawd...

Zresztą, gdyby nauka Jezusa była łatwa, to można by podejrzewać, że pochodzi od człowieka, a nie od Boga...

Naśladuj wiarę Piotra w moc Eucharystii, abyś i ty zawsze miał siłę na powrót do domu...

Proś o wzmocnienie pragnienia bycia z Jezusem i przyjmij od Niego dar życia wiecznego...