WTOREK, Wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

EWANGELIA - Mk 2, 23-28 (Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu)

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?»
On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».
I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu».

MEDYTACJA

W dzisiejszej Ewangelii Jezus zaprasza i realizuje swoisty kurs miłości...

Tekst Ewangelii opowiada o spotkaniu, w którym uczestniczy Jezus, Jego uczniowie i faryzeusze.
Każda z tych postaci prezentuje inną postawę...

W ogólnym rozumieniu prawo wyznacza granice, co powoduje, że w ich obrębie czujemy się bezpieczni...
Prawo spełnia również funkcje wychowawcze, bo z zewnętrznych przepisów ma prowadzić do uwewnętrznienia ich i w konsekwencji do pełnej dojrzałej wolności...

Słuchając Jezusa, mogą pojawiać się różne pytania...

Wdając się w polemikę z faryzeuszami, Jezus zaprasza to tego, aby przede wszystkim patrzeć na swoje serce.
Na to, co się w nim znajduje.
To trochę tak, jakby chciał zapytać o miłość, o jej miejsce w twoim sercu i o jej miejsce w twoim życiu.
Bo w sercu człowieka Bóg składa swoją miłość i czyni je wrażliwe na to, co Boże...

Jezus zadając faryzeuszom pytanie widzi, że ich serce jest przepełnione nakazami prawa, sztywnym wypełnianiem obowiązków i lękiem przed popełnieniem najdrobniejszego uchybienia.
Ponadto, robią wszystko na pokaz.
Może dlatego Jezus zwraca uwagę, że prawo i obowiązki mają służyć człowiekowi, a będzie tak, gdy
u ich początków będzie prawo miłości...

Jezus, przypomina, że stale masz się nawracać i stale jesteś w szkole Jego miłości.
Uczenie się zakłada popełnianie błędów oraz ich poprawianie.
Jednak mimo wszystko niesie to rozwój i wzrost...

Spójrz również na dzisiejsze Pierwsze Czytanie...

Saul z pewnością nadawał się na króla (1 Sm 16, 1-13).
Dawid był jego zaprzeczeniem.
Bóg jednak mówi do Samuela, że interesuje Go serce człowieka – to, kim człowiek jest...

Zatem, Bóg patrzy inaczej niż każdy z nas, nawet inaczej niż prorok.
Nawet Dawid nie podejrzewał się o to, że będzie królem.
Bóg jednak znał go lepiej i prowadził odważniej niż uczyniłby to Dawid...
Dalsze dzieje pokazują, że dla Samuela nie było to łatwe doświadczenie.
Żałował Saula, którego polubił, a jeszcze po swej śmierci musiał mu prorokować klęskę z rąk Filistynów...

Po wiekach Chrystus wspomnina Dawida jako wzór pobożności.
Pobożny jak król Dawid, śpiewający Bogu psalmy, otaczający troską Arkę i umiejący pokutować za swoje grzechy...
Może i dzisiaj warto zaczerpnąć z tej pobożności króla Dawida?...
Zacznij modlić się psalmami i poczuj w sobie serce tego miłego Bogu króla...

Co wolno robić?...
Co powinno być wyznacznikiem dla reguł i praw, którymi kierujesz się w życiu społecznym i religijnym?
Jezus daje jednoznaczną odpowiedź - Miłość.
Aby prawa stanowione były mądre, wystarczy poznać na czym polega Miłość i nią się kierować.
Prawdziwa Miłość jest zawsze mądra i dobra, a takie powinny być prawa...

Pozostaje jednak pytanie: jak poznać Miłość?...
Bóg jest Miłością...
Wystarczy więc poznać Boga.
Kto pozna Boga prawdziwego i Go naśladuje, ten będzie umiał rozpoznać dobre prawa i reguły życia społecznego i religijnego.
Jeśli chcesz być mądry i dobry, poznawaj Boga i staraj się Go naśladować...

O czym według ciebie mówi dzisiaj Jezus?...
Gdy słuchasz Jego słów?...
Co twoim zdaniem próbuje ci On przekazać?...

Proś o łaskę wsłuchiwania się w Boże natchnienia i odwagę do ich realizacji...